Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Przemijanie - co dzień stajesz się starszy,

Mniej urodziwy, duchowo dojrzalszy,

Pielęgnuj swe piękno, czystość sumienia,

Posłuchaj jego, piękno tego brzmienia.

 

Przemijanie - materia zapomniana,

Przez każdego tak silnie pożądana,

Zostaw ją w końcu, skup się na sobie,

Bo inaczej legniesz w głuchym grobie.

 

Przemijanie - porzuć ten ciężki bagaż,

Boś ty nie jest w żadnym życiu tragarz,

Idź lekko, dumnie i bardzo życzliwie,

A zaczniesz się kochać, czuć się szczęśliwie.

 

Przemijanie - wszak dusza nieśmiertelna, 

Choć dla większości mocno nieczytelna,

Dorośniesz, zrozumiesz - mówili niegdyś,

Lecz wiek chodzi swą ścieżką, tam, którędyś.

 

Przemijanie - wielki ląd nieodkryty,

Przez nas tak mocno wszerz i wzdłuż przebyty,

Szanuj go i dbaj, jak o swoje mienie,

Nic nie jest twoje, zmień tegoż myślenie.

 

Przeminęło - ból, jędza, tęga rozpacz,

Nie dał nam rady ten ognisty rogacz,

Dobro to wiedza, a zło jest jej brakiem,

Takie wnioski, przechadzając się parkiem.

 

Liście spadają, następuje ów śmierć,

Tego czasu, jak co rok jedynie ćwierć,

Wszystko wróci do życia, odrodzi się,

Człowiek identycznie, lecę dalej, mknę.

Edytowane przez Wewnętrzny Odgłos (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pora wskrzesić  dzisiaj wymarłe dronty* dronty dodo niech odwiedzą stare kąty tylko… żeby jeszcze umiały wtedy latać bowiem będą się z ludźmi także  bratać   Wreszcie  już odetchnie  nasz glob cały kiedy pod niebem będą dla nas latały kiedy polecą także nad każdą doliną przybędą do nas i do mnie z nowiną   Jako największe z ptaków gołębie wojny wpuszczą na czarne głębie niech to całe zło zatonie wreszcie ale w każdym państwie i nareszcie   Bez uczucia żadnej obawy i strachu spojrzy dodo na ciebie z dachu i zagrucha hymn pokoju światu może łapę poda jak siostrze lub bratu   Każdy sobie swego dronta także zakupi nikt już nie powie że ten ptak  jest głupi znów odpocznie łąka, pole i las zielony -------------------------------------------- wymienimy na dronty wszystkie…  drony       Dront dodo *(Raphus cucullatus) – wymarły gatunek dużego ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae),   
    • Jeden plus jeden równa się jeden to jest matematyka miłości dwa plus jeden równa się zdrada przyjaźń albo szczęśliwa rodzina trzy plus trzy równa się trzy po trzy w życiu nie ma żadnej logiki dwa minus jeden równa się zero równanie samotności
    • Życie rozbiło się jak kruche szło z jego kieliszka piłem kiedyś wino to co do ust wpada jest święte zostały plastikowe kubki przeklęte   wypiłem jednorazowe szczęście z jednorazowego kubka powoli teraz jest poddane recyklingowi pragnę go choć odrobinę więcej nie mam już z czego się napić otwieram usta wystawiam język czekając na szczęścia deszczyk o którym wciąż śnię i będę śnić zebrały się chmury była nadzieja a tu smutek zaczął padać rzęsiście jasna i ciemna to mokra cholera klnąc piłem spragniony jak liście życie to barman co emocje polewa gdyby chociaż nalało kieliszek szczęścia częściej to co spragnionemu sercu miłe lecz pić trzeba nie będę wybrzydzać żyjąc nieustannie emocje piję ustami co wiecznie spragnione pić wciąż muszę pić wciąż trzeba prosto z chmur kieliszka czy kubka wszystko wypija moja spragniona dusza szczęście powoli nieszczęście duszkiem oba ciągle życie naprzemiennie miesza piję to co nalewa tęskniąc za szczęściem
    • Coś się zawsze pisze na nowo. Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...