jesteś... jak zagięty kraniec
moich małych melancholii -
rozpierzchniętych prozą milczeń
jesteś...tak lżej mi oddychać
może bądź już zawsze
rozwagą i bezczasem nie odchodź
Historia edycji
Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
jesteś... jak zagięty kraniec
moich małych melancholii -
rozpierzchniętych prozą
jesteś...tak lżej mi oddychać
może bądź już zawsze
rozwagą i bezczasem nie odchodź
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Rafael Marius 5 369
Ładnie, nostalgicznie w listopadowym cmentarnym nastroju.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 49 odpowiedzi
- 440 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 504 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 428 wyświetleń
-
- 18 odpowiedzi
- 300 wyświetleń
-
- 17 odpowiedzi
- 235 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez wiewiur · Opublikowano
Podoba mi się ten wiersz, bliski moim klimatom albowiem uwielbiam historię Starożytnego Rzymu. Przy okazji, Szanowny Autorze, zerknęłam na inne wiersze z Twojej twórczości i przyznam, że klimatem przypominają mi wiersze młodego Tuwima ;) -
-
Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano
@Wędrowiec.1984 And in the Heaven that clear obscure So softly dark, and darkly pure, Tak, dokładnie te wersy. Jak to schodzi z języka. Złapało mnie. Musiałem się przyłożyć i przełożyć. Oj, Byron umiał w poezję. Dzięki za dobre słowo. -
Przez jan_komułzykant · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
no to się nie popisał ;))) -
Przez jan_komułzykant · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Serdecznie dziękuję za dobre słowo :) Pozdrawiam. tylko, że bardziej boli i dłużej trwa ;)) Bardzo dziękuję, pozdrawiam.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne