Staje sie taka, jak moja mama
i chociaż kiedyś to wyśmiewałam,
dzisiaj rozumiem, patrzę w pokorze.
I choćbyś nie wiem jak się odwrócił,
jak się oddalił, to przyjdzie moment,
kiedy z oddali wspomnisz korzenie.
Daleką drogę musiałam odbyć,
od kiedy w buncie zanegowałam
ścieżki po niebie, moje korzenie.
Wracam do domu. Wracam do siebie.
Staje sie taka
jak moja mama
i chociaż kiedyś
to wyśmiewałam,
dzisiaj rozumiem,
patrzę w pokorze.
I choćbyś nie wiem
jak się odwrócił,
jak się oddalił,
to przyjdzie moment,
kiedy z oddali
wspomnisz korzenie.
Daleką drogę
musiałam odbyć,
od kiedy w buncie
zanegowałam
ścieżki po niebie,
moje korzenie.
Wracam do domu.
Wracam do siebie.
Staje sie taka
jak moja mama
i chociaż kiedyś
to wyśmiewałam,
dzisiaj rozumiem,
patrzę w pokorze.
I choćbyś nie wiem
jak się odwrócił,
jak się oddalił,
to przyjdzie moment,
kiedy z oddali
wspomnisz korzenie
Daleką drogę
musiałam odbyć,
od kiedy w buncie
zanegowałam
ścieżki po niebie,
moje korzenie.
Wracam do domu.
Staje sie taka,
jak moja mama
i chociaż kiedyś
to wyśmiewałam,
dzisiaj rozumiem,
patrzę w pokorze.
I choćbyś nie wiem
jak się odwrócił,
jak się oddalił,
to przyjdzie moment,
kiedy z oddali
wspomnisz korzenie
Daleką drogę
odbyć musiałam,
od kiedy w buncie
zanegowałam
ściezki po niebie,
moje korzenie.
Wracam do domu.
@Ajar41 - @Rafael Marius - @helenoir - dzięki -
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Ajar41 · Opublikowano
