Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dorothy Parker - Z Listu Od Lesbii (From the Letter From Lesbia)


Rekomendowane odpowiedzi

... I tak, chwalić bogów, Catullus już w podróży!

I moja droga, dam ci radę z dobrej chęci:

Kochanka bierz jak chcesz, lub możesz, niech ci służy 

Z wyjątkiem poety. Ci są wszyscy pogięci.

 

Ciągle jest tak samo - kłóci się, czy całuje

To wszystko jest melodią na jego fujarkę.

Zawsze coś tam opiewa, lub coś opłakuje;

A u mnie, przedsiębiorcy mają lepszą markę.

 

To co napisał, kiedy się zdechło wróblowi -

(Och, bardzo przykre - ponure, nudne treści!)

Udawałam rozpacz, chwaląc jak się wysłowił;

Głupiec! Ptaki ja zawsze miałam w nienawiści...

 

I Dorothy:

... So, praise the gods, Catullus is away!

And let me tend you this advice, my dear:

Take any lover that you will, or may,

Except a poet. All of them are queer.

 

It's just the same- a quarrel or a kiss

Is but a tune to play upon his pipe.

He's always hymning that or wailing this;

Myself, I much prefer the business type.

 

That thing he wrote, the time the sparrow died-

(Oh, most unpleasant- gloomy, tedious words!)

I called it sweet, and made believe I cried;

The stupid fool! I've always hated birds...

 

I banalny konkursik - sięgnijcie proszę pamięcią do szkolnych ław i napiszcie w komentarzach z jakiego wiersza Catullusa natrząsa się Doroty. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Andrzej P. Zajączkowski Dorothy Parker w „Z Listu Od Lesbii” humorystycznie nawiązuje do wiersza Catullusa „Carmen 3”, w którym autor opłakuje śmierć wróbla swojej kochanki Lesbii

 

Smućcie się, Kupidyny i Wenusy,
i cokolwiek jest z uprzejmych mężczyzn:
umarł wróbel mojej dziewczyny,
wróbel, rozkosz mojej dziewczyny,
którego kochała bardziej niż własne oczy.
Bo był słodki jak miód i znał swoją panią tak dobrze,
jak dziewczyna zna swoją matkę,
ani nie ruszał się z jej kolan,
ale skacząc to tu, to tam,
zwykł ćwierkać nieustannie do swojej pani:
która teraz przechodzi przez tę ponurą podróż,
skąd odmówili powrotu komukolwiek.

Ale niech ci się źle potoczy, zła ciemności Orkusa,
ty, który pożerasz wszystkie piękne rzeczy:
i tak pięknego ptaka zabrałeś mi,

O zły uczynku! O nędzny wróblu!
Teraz z twojego powodu w żałobie po tobie mojej dziewczyny,
lekko spuchnięte małe oczy są czerwone od płaczu. :))

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...