Nasza jesień

[andreas]

dzisiaj odchodzę z ulgą westchnęła

moja samotność gdy do tej drugiej

nie bacząc wcale że to jest nietakt

puk puk z niewinną prośbą o cukier

 

o szczyptę soli albo najlepiej

bez słów bez wstępów jak umówieni

zamieszkaj u mnie lub ja u ciebie

przecież bym nigdy się nie ośmielił

 

nie mów nic więcej wiem chcesz osłodzić

naszych jesieni zbyt kwaśne grona

a ja nabrałam na nie ochoty

z wrzosowym miodem będą smakować

 

[aff]

Same nieszczęścia z takich związków, przecież można zostać przy wspólnej herbacie i soli w kubku.

Takie kiedyś bywały sąsiedzkie pomagajki, dziś nie wypada zapukać bez umówionej wizyty.

Fajnie się czytało :)

[TomaszT]

@andreas

 

Ładna kompozycja treści. 

 

T/

@andreas

 

Bo zwykle tak to się zaczyna

Jesień, i złotych liści plon 

A potem zjawia się dziewczyna

Po prostu - nie wiadomo skąd

 

T/

 

 

 

 

 

 

Edytowane 23 Października przez TomaszT (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

druga samotność całkiem ciekawa

z solą i cukrem a może z pieprzem

a może jeszcze jest z placem zabaw

jakich nie wnikam i wnikać nie chcę

 

a kwaśne grona jak kwaśne jabłka

rwane zielone z sadu sąsiada

że miód wrzosowy każda zabawka

w końcu się znudzi i niechaj spada

 

na stare lata samce zostają

co przeszalały swe życie mocno

chodzą o każdy uśmiech błagają 

bo ich prawdziwa wzięła samotność 

:)))

[Alicja_Wysocka]

Klimatycznie, miodku w sam raz :)

[andreas]

@Jacek_Suchowicz

Twoja odpowiedź cacana.

Pozdro.