Bdęg

[Florian Konrad]

jeśli kiedykolwiek umrę (cha, cha, cha, ale
zabawne, Florciu, że nie użyłeś zwrotu "gdy kiedyś 
przyjdzie mi", doprawdy — umiesz żartować 
jak mało kto!) — chciałbym, aby pamięć o mnie 
była niczym przystanek autobusowy, 
na którym, przez własne gapiostwo, zginął 
kilkuletni uczeń. i gdzie teraz straszy jego duch.

 

niech będzie tymczasowa, jak oczekiwanie
na rozklekotanego grata, którym wróci się
do domu, jak nic więcej, niż wiata 
nawiedzona przez roztrzepanego chłopca, 
co to pewnego razu biegł spóźniony, krzyczał,
machał rękami usiłując zatrzymać odjeżdżającego 
autosana. i który nie zauważył znaku D-15,
wyrżnął weń z impetem lewą skronią, po czym 
runął bez życia na ziemię. 

 

niech pamięć o mnie istnieje jako widmo 
drugo- albo trzecioklasisty, którego buźka zrobiła 
bdęg! o blachę — i którego żadną miarą 
nie dało się ocucić, zreanimować.

 

wspominajcie, a wrócę, by zrywać apaszki
starym babom, miażdżyć im pomidory 
w biedronkowych reklamówkach.

[aff]

A wiesz, że trochę autora tak właśnie odbieram.

Pamiętam jak miałeś kiedyś taką fazę na wiersze.kobieta i wszystkim prawie wygarnąłeś, że są stare, siwe i głupie.

No i co, żyję dalej ;)

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

[Florian Konrad]

@agfka Oj tam, pewnie byłem pijany :D Miłego życia