Dziwny głaz

[m13m1]

Głaz któremu pękło serce
uczepiony tej nadziei
że nie stanie się nic więcej
złego przecież diabli wzięli

może uda się je skleić?
jak tu żyć z pękniętym sercem?
muszę działać i coś zmienić
jakoś się do niego wwiercę

pyta kamyk leżąc obok
po co walczysz z twą naturą?
serce - wyświechtane słowo
dziwne pod kamienną skórą

widzisz - odparł po namyśle
życie płynie w nędznym brudzie
ja nie mogę żyć bez serca...
tak potrafią tylko ludzie

[Jacek_Suchowicz]

Głaz nie może żyć bez serca

ludziom zaś przychodzi łatwo

przecież w życiu kasa pierwsza 

woda głaz obmywa wartko

:)

 

[roksana strugała świątek]

@m13m1 @m13m1piękny wiersz! to pierwszy jaki przeczytałam na tym forum, jestem tu nowa, zamierzam być aktywna. wiersz opowiada jakby o człowieku który ma wielkie serce jednak kamienieje przez ten świat, nabiera grubej skóry jak pancerz, jednak postanawia raz znowu się otworzyć i zostaje zraniony, a miał nadzieję że tym razem będzie inaczej. poza tym twój niebieski avatar dodaje warstwę chłodu do całości.