Rosa

[Agnieszka Charzyńska]

Z  obłoków owiniętych  w ciemny  tren żałoby

Sypią się gęsto ziarna – szarawe i sine,

Na domy przemienione w postrzępione groby,

 I w gruzach pogrzebane – tęsknoty i winy.

 

Spadają na zmęczone upałem marmury,

Na boleśnie spękane piaskowce kremowe,

Otulają skruszone szachowe figury,

Niespełnione życzenia i umilkłe słowa.

 

Lecz wkrótce z tych posępnych popiołów cierpienia

Bratki białe, złociste i lila wyrosną,

Skryją pod barwnym szalem minione marzenia

 

I spalony notatnik– z liryką miłosną.

A kiedy barwne główki ku słońcu uniosą,

Na trawę łza spóźniona spadnie modrą rosą…

[Stary_Kredens]

Ładne i smutne, lecz już wiersze w podobnym tonie czytałam, czy nie piszesz innych?

Kredens pozdrawia 

[Agnieszka Charzyńska]

@Stary_Kredens piszę. Warto zajrzeć do działu Wiersze polityczne. Pozdrawiam.

[befana_di_campi]

@Stary_Kredens A cóż w tym złego, że koincydencja myśli? Wiersz oryginalny.

[Agnieszka Charzyńska]

@befana_di_campi wiersze, które wrzucam, są fragmentami przygotowywanego ebooka. Z tych sonetów, które wrzucam, wybiorę tylko część na podstawie ocen i komentarzy. To, że one są tematycznie podobne, wynika ze specyfiki książki - i nie wszystkie wstawione tutaj teksty będą w książce (np. albo tylko Filiżanka, albo tylko Lustra). Dlatego chciałam przetestować wszystkie te teksty - wybrać około połowy tych, które spodobają się najbardziej ;-) Pozdrawiam.