Zanim

[Agnieszka Charzyńska]

Zanim w zgrozie świetlistych draperii

Sądu twarda nadeszła godzina,

Nim się życie splątało  ze śmiercią,

A  niewinność zjednoczyła z winą,

 

Zanim kościół i zamek miniony

Bezkształt jeden stworzyły ekspresji,

Z ręki drobnej zaś spadły trzy krople

(To tragedii okruch  – nie poezji),

 

Zanim dzwony z jękiem się urwały,

Stary zegar zatrzymał  zbyt wcześnie,

Nim złowróżbnie zapłonął śnieg srebrny,

A głos trwogi zadźwięczał boleśnie,

 

Zanim jednym niebytem się stały

Dachy, drzewa, marzenia i kości,

Jedna gwiazda rozbłysła na chwilę

Jak okruszek nie w porę  litości.