Skręć w prosto

[Lidia Maria Concertina]

Jądro ziemi mruczy w letargu znudzenia tym,

co na powierzchni: 

 

my, ty, wy, oni, 

krzyże, burki, swastyki, 

wyborcze urny i piece eko,

"skracamy dystans" i "zbyt daleko" 

W pociągu pozbawionym relacji 

studenci anatomii:
"Ty patrz, kość niezgody!" 

"Słuchaj, to chyba ... CZŁOWIECZA ..." 

 

Tak!

Ludzkich autoryzacji, wojen, 

romansów i blików, 

elektronicznych sygnatur, 

monetarnego haiku...

Nie widzę nigdzie radości - ze wstrętem dziś gonią ulice

Czy "wszyscy" gdzieś są, czy istnieją?! 

Czy ktoś ma sensu matrycę?

Maluję wyblakłym tuszem - obłędne pejzaże nierządu:

nadzyśmy i "omnis moriar" 

Czy ktoś mnie jeszcze słyszy? 

Czy ktoś - przyzna mi rację?! 

 

"Emocje są jądrem ziemi." 

A gdzie jest ... nawigacja?  

 

 

[befana_di_campi]

Jakieś to takie wydumane

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Stary_Kredens]

@befana_di_campi @Lidia Maria Concertinado autorki

Moim zdaniem dobry wiersz i taki tragiczny w swoim wyrazie, choć poruszający znane sprawy, przecież już Diogenes mieszkający w beczce wychodził że świeczką wieczorem i na pytanie czego szuka odpowiedział, szukam człowieka , a nawigacja? Cóż chyba każdy musi znaleźć własną 

Kredens pozdrawia 

Edytowane 17 minut temu przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)

[befana_di_campi]

@Stary_Kredens Diogenes wychodził ze świecą w biały dzień! Wieczorem ze światłem chodzili wszyscy. Z racji mroku

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Stary_Kredens]

@befana_di_campi dzięki za sprostowanie, ale meritum pozostaje

Pozdrawiam Kredens