*** Przez rozchwianą furtkę słów

[Beata Michalec]

Przez rozchwianą furtkę słów
Weszłam do rajskiego ogrodu
Szepczące trawy delikatności
Pieściły namiętnie moje kolana
Pnące groszki nieśmiałości
Bezwstydnie zaglądały w oczy
Nabrzmiałe kielichy tulipanów ust
Kąsały łapczywie palce dłoni
Stanęłam przed drzewem wiadomości dobrego i złego
I poczułam jak bardzo pragnę jego owocu

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

mmmm :) mógłbym się przyczepić troszkę, ale myślę, że nie warto, bo naprawdę bardzo mi się podoba i ląduje w ulubionych :) pozdrawiam gorąco

[Nikołaj Siergiej Ilicz]

a mi sie nie podobaja nastepujce wersy (sprawa gustu), wybijaja mnie z rytmu w czasie czytania:

Szepczące trawy delikatności

Pnące groszki nieśmiałości

Nabrzmiałe kielichy tulipanów ust

osobisice poprawilbym te wersy i byloby jednym tchem...

[Antoni Leszczyc]

Ja się przyczepię: jedną to ma wadę, banalne słownictwo. Usta, dłonie, kwiaty, łapczywość, delikatność, szept, pieszczota, i tak dalej, i w tym rytmie. Gdyb to napisać jakoś inaczej, w inszym stylu - to mogliby z tego wiersza być jeszcze ludzie.

Pozdrawiam, Antek

[Beata Michalec]

Dziękuję bardzo wszystkim a teraz .....grzeszmy

[Nula Brzoskwinia]

jak ogród-wiadomo, że rajski, zamiast ry skojarzen wyszedł banał (nie, banał to trochę za duże słowo). Jestem na nie.

Pozdrawiam, Ania