Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

I cóż, że zbyt ciężkostrawne okazały się
moje przypuszczenia? Cóż, że ciało
współgra z pamiętną ciszą?
Życie jest zegarem, któremu ktoś
wydrapał wskazówki.
Przyszłość kojarzy się z odległością,
na jaką nie zasłużyłam.

Wszystko, co jasne i przejrzyste,
zgadza się z twoimi snami,
z przypowieściami, które niestrudzenie
snujesz na pożegnanie.
Ciepło, gorąco jest moim dłoniom
na twoim ciele.

Rozkoszuję się przyszłością, jaka pozostała
do twojego odejścia.
Sekundy... Zliczam sekundy, dzielące mnie
od kolejnego uderzenia serca.
A dusza? Dusza, ukryta w kącie,
jest najwyżej nietrafioną wymówką.

Nie tańcz, proszę, gdy niebo jest
w żałobie po rozstaniu z ziemią.
Zawiesiłam u serca najpiękniejszą
z twoich gwiazd - czy zgasnę,
zanim powróci świt?

Chyba zakochałam się zbytnio
w twoim jutrze. Poświęciłam ułamki
sekund, aby nauczyć się języka świata.
Zanim odnajdę cię pośród snów,
zanim poczuję w sobie twój lęk -
zasną pozostałości po godzinach,
po smutkach; w nich drzemie
moje niepoukładane, brudne serce...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...