Ucieczka

[Dawid Rzeszutek]

Ucieczka

 

Uciekałem przed żądzami po żółtej alei
Te biegły w dziurawych trampkach za mną
Już dopałek zmiętego cygara mnie dzieli
Ale demony wolne od egzorcyzmów nie są

 

Uciekałem przed księdzem w czarny ornat
Tę noc co połknęła dumy najjaśniejsze
Ciągną skarby nieposłuszne do naw i komnat
Do konfesjonału ciągną najgorsze wiersze

 

Wtedy nie miałem sił podeszły mnie razem
Żonkile i kruki - magnetycznie przyciągając
Włożyłem denara w usta a kwiaty w wazę
Uciekłem dzięki Bogu jak ten dziki zając

 

Nigdy nie uciekniesz szaleńcze od natury
Nie skryjesz się w bezformie i bezduszy
Nawet niczym skoczek bez modły ponury
Twój cień nie zgaśnie i nic go nie skruszy

 

Bo Boskie są alfy poród i omegi dziecię
W zawias pojmane jak w więzienne kraty
I oddane jemu i jej - facetowi i kobiecie
Już w przepowiedni Delfickiej przed laty

 

Autor: Dawid Daniel Rzeszutek