Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dwa spojrzenia


Rekomendowane odpowiedzi

Dwa spojrzenia.

 

Czas…

jest darem ulotnym.

Uchwycić (nie) każdy może.

Wystarczy zatrzymać w biegu - tak by powiedział Mistrz.

Jest darem niebios dla jednych, gdy inny nie widzi nic.

 

Jak być poetą? - zapytała

przesypując ziarenka piasku

i przyglądając się swoim palcom z troską.

 

Myślisz, że jest im zimno?

Podałam jej rękawiczki.

Co jedzą na drugie śniadanie? - rzuciła zniecierpliwiona zbyt długim milczeniem.

 

Ta mała istota przyglądała się mrówce…,

a już za chwilę biegła za słońcem,

a ja zrozumiałam zbyt późno, co chciała przekazać.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Bożena De-Tre Dostrzegać to co najmniejsze, ukryte. Oczywiste, ale nie dla wszystkich. 

Głębia spojrzenia czasem zaskakuje, a niekiedy zastanawia upór w drążeniu problemu, sprawy, tematu. Efekt bywa elektryzujący, a bywa i marny, jeśli logika zawiedzie.

Tak sobie myślę naa kanwie Twojego wiersza.

Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Dwa spojrzenia".. dziecka i mamy... świat dzieci jest banalnie prosty, ale czasami

pytaniami, które zadają, pokazują, że ich główki pracują i być może mogą nas czegoś

nauczyć/ podpowiedzieć. Ciepła, matczyna treść.

Bożeno.. pozdrawiam.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...