Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jesteś coraz bliżej

czy czujesz moje serce?

wzrok... opadnie niżej

przyjemność? to szczęście?

 

Jesteś coraz bliżej

nie będzie trzeba słów

Królowo moich snów

uniesiesz mnie wyżej?

 

Jesteś coraz bliżej

oddam Ci bezmiar tchu

klucze do myśli dróg

Słońce co we mnie 

do stóp

 

Jesteś coraz bliżej

powiedz mi, czego chcesz?

co z głębin zapragniesz - bierz

w odbiciu wzroku mi widniej

 

Jesteś coraz bliżej

zdefiniuj, nasze szczęście

zaczaruj, raz na zawsze

pokaż, błękitu lędźwie...

Opublikowano

@FaLcorN
 

Jestem coraz bliżej, lecz
nie czuję twojego serca
gdy wzrok twój opada niżej... 
przyjemność to symbol szczęścia?

 

Nie jestem coraz bliżej
gdy słowa niewiele znaczą,
królowa twoich snów 
nie szuka sposobów na to

 

by wznieść cię na wyżyny
by kluczy do dróg myśli szukać
i słońcem z bezmiarem  tchu
zmysły tak łatwo oszukać

 

I nie wiem czy - "czego chcesz"
dodają ci więcej uroku
i czy głębiną jest
w zasięgu twojego być wzroku

 

Jestem coraz bliżej
i coraz dalej za razem
a lędźwie i błękit w nich
jak cię pokocham zobaczysz...

 

 


Pl będzie na dobrej drodze kiedy poza egocentrycznym "ja" w związku dostrzeże coś więcej a "raz na zawsze" pojawi się niekoniecznie w zestawieniu z błękitem lędźwi ;)
Nie dla każdej istotne są  tylko skóra, fura i komóra.


To moje zdanie, ale może dzisiejsze kobiety są inne?
Serduszko niezależnie od tego, czy zgadzam się ze sposobem myślenia Pl-a, czy nie. 

Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @leo Dobry tekst i w dodatku bardzo interesujące zdjęcie, a to dużo jest :)
    • cudowny świat  a my my  nie wszyscy aniołami   niestety    uwiera wolna wola niewolnicy …   11.2025 andrew   
    • @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :) @tetu Bardzo dziękuję!  I tak, właśnie to! "Inaczej między nami wibruje" — to może najpiękniejsze zdanie o poezji, jakie dziś przeczytałam, bo wiersz to nie obiekt leżący na stole, to pole, które nas łączy i w każdym z nas rezonuje inaczej. Może dlatego wciąż zadajemy pytania i nie mamy odpowiedzi,  bo poezja nie jest odpowiedzią, jest tym pytaniem, które wciąż się zmienia, kiedy przechodzi przez kolejnego czytelnika.  "Fizyka poezji" — określenie dla czegoś, co chciałoby być zmierzone, ale istnieje właśnie w tym wymykaniu się miarom.  Dziękuję! :) @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! :)  @lena2_Bardzo dziękuję za te miłe i ciepłe słowa. Pozdrawiam.  @JuzDawnoUmarlem@Czarek PłatakSerdeczne dzięki! :) 
    • @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...