babcina gościna

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jej rówieśnicy zostali na Syberii i to byli w większości Rosjanie z którymi się przyjaźniła, również jej narzeczony.

W 1917 wybuchła rewolucja bolszewicka i pojawiła się szansa powrotu do ojczyzny.

Prababcia chciała zostać ze swoimi, ale wola prapradziadka była decydująca.
Zatem po rocznej traumatycznej podróży wrócili do Warszawy, która musiała wyglądać dla dziewczyny wychowanej w tajdze jak inna planeta. Mieszkali na leśnej polonie, zaledwie parę ziemianek i żyli z tego co dawała im natura.

 

Jakoś udało jej się zostać nauczycielką języka rosyjskiego, po wojnie nawet uczyła w szkole podstawowej. Miała dobry kontakt z dziećmi, pamiętam jak odwiedzały ją byłe uczennice do samego końca życia.

A gdy przeszła na emeryturę zajęła się zawodowo swoim wcześniejszym hobby krawiectwem. I to też powodowało, że musiała nadążać za trendami.
Wtedy w sklepach nie było żadnych modnych ciuchów, zatem mistrzynie igły miały pełne ręce roboty.

Głównym problemem był dostęp do materiałów, a prababcia dzięki rodzinie za granicą go miała. Klientki przynosiły zdjęcia wymarzonych kreacji z zachodnich czasopism, a jej zadaniem było zrobić dla nich to samo.
Zaczynała od szkicu, potem według tego robiła wykrój, a dalej to już szło łatwo. Kilka przymiarek i wszystko było gotowe.
A kosztowało...

Zdarzało jej szyć dla trzech pokoleń. Zatem tym sposobem miała nieustanny kontakt z młodymi dziewczynami.
Czasem też sama coś projektowała, zdolna była.
A wtedy mądra krawcowa to była instytucja zaufania publicznego.
Nie tylko szyła, ale też wysłuchiwała zwierzeń, doradzała, łączyła ludzi.

 

 

Edytowane 27 Sierpnia 2024 przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rok to szmat czasu, zapewne to był trudny powrót. Pamiętam - na studiach miałam w grupie jednego chłopaka pochodzącego z Kazachstanu. To była końcówka lat dziewięćdziesiątych, a on opowiadał, że do domu nie jedzie na święta i w ogóle, bo musiałby tam jechać przez tydzień. Ja wtedy nie za bardzo chciałam w to uwierzć no ale, nie spierałam się i sprawdzić nie sprawdziłam. Nie sądzę jednak, żeby żartował, bo to był bardzo specyficzny chłopak... raczej nie skory do żartów, poważny jakby miał ze sto lat. A Ty piszesz, że rok wracała... to bardzo długo.

Coś widocznie czuwało nad Twoją prababcią. Zapewne miała tu jakąś misję, tu nie tam. Dostała towarzystwo wielu osób, które miały wysłuchać jej opowieści, bo przecież oba te zawody generują dużą ilość kontaktów międzyludzkich. A wiadomo ludzie mówią i mówią... i dobrze, niech mówią, jak jest o czym.

Z tego co piszesz, jesteś z niej dumny, czyli ona wciąż żyje w Tobie, a nawet zawitała tu, pod wiersz.

Dziękuję za tą opowieść.

 

Ja żadnej swojej prababci nie zdążyłam poznać, a przynajmniej nie mam takiej świadomości.

 

Miłego wieczoru :)

 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak jak najbardziej jest to możliwe, szczególnie jeśli mieszkał tam w jakiejś małej miejscowości.

 

Tak bardzo trudny i niebezpieczny. Wielu z tych co zdecydowało się by wrócić zginęło lub umarło.

Tam była wtedy totalna anarchia. Carat upadł, a nowa władza jeszcze nie zbudowała struktur.

 

Wszędzie grasowały bandy wygłodniałych dezerterów i innych łobuzów.
Życie było mniej warte niż para butów. Zdarzały się przypadki kanibalizmu, a młoda dziewczyna była narażona na zbiorowy gwałt, dlatego poruszali się głównie nocą, by nie zostać zauważonym.
Oni byli przyzwyczajeni do ekstremalnie trudnych warunków.
Nie do zdarcia. Szli na piechotę do celu, aż doszli, czasem ktoś za darmo kawałek podwiózł.

Na ich syberyjskiej polanie nie było pieniędzy, niby po co.

 

Tak jak najbardziej. Pewnie też wiersz o niej kiedyś napiszę, bo to świetny temat.

 

Ja znałem jeszcze jej męża. Też bardzo długo żył.

I jeszcze pradziadka ze strony mamy. Umarł gdy miałem 10 lat.

[[email protected]]

@Natuskaa Moja babcia miała rodowe nazwisko Rokosowska, wiem, wiem co powiesz nic a nic nie łączyło ją
ze słynnym Konstantym Rokossowskim, jedno "s" wszystko bowiem załatwiło.
 

Miłego dnia Nat.

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Napisz. Chętnie przeczytam. Podejrzewam, że nie tylko ja.

 

:)

Gdyby babcia miała wąsy, to by dziadkiem była.

 

Również miłego :)

[Łukasz Jasiński]

Ładnie 

 

Łukasz Jasiński 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za odwiedziny.

 

Pozdrawiam :)