Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Dominika Moon wiesz prawda jest taka, że 4 lata tu siedzę, a z początku bardzo intensywnie. Nie chcę się jakoś głupio tłumaczyć, ale chcąc bardziej niż niechcąc trochę wpadłem w te forumowe koterie. Trochę tępi Ci się z czasem ciekawość, trochę gaśnie nadzieja etc. Łatwo bardzo łatwo czegoś nie dostrzec... No różne takie... Ale ten Twój tekst jest serio bardzo interesujący i naprawdę cieszę się, że go przeczytałem i na szczęście kilka razy... No naprawdę udane... nie mi to oceniać, poezji się tylko uczę, ale możesz mieć spory talent...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A chciał Pan w nie wpaść?

To raczej rezultaty naszych działań, które ciężko przewidzieć lub zaspokojenie potrzeb i wyjścia na nie. 

Ciekawość jak motywacja :) albo (jak słusznie zauważono) ją reanimujemy albo albo;) 

Nadzieja na co?

 

Dla każdego użytkownika jest przestrzeń dlatego też niech każdy działa.

(...) A może i Panu. :) 

Dziękuję!

Opublikowano

@Dominika Moon Ja proszę pani robię co mogę, a niewiele mogę, by zrobić zamieszanie. Cała moja sztuka jest taka :))) Wszystkie wpisy. Wszystkie komenty i lajki. Prosty ze mnie chłopak z osiedlowych bloków, sztuką zająłem się być może ciut za późno, gdzie sporo koni poszło już dużo wcześniej po betonie i nigdy te konie nie zawrócą, ale tak rozumiem sztukę. Tylko sztuka, która robi zamieszanie może komuś pomóc samego siebie puknąć w głowę. Chodzi mi oczywiście w tym sformułowaniu o autorefleksję żeby nie było. Żadna inna już raczej do takiego kogoś nie dotrze, poza oczywiście odbiorcami, którzy są z tych lub innych względów po prostu mega świadomymi ;))) A tacy są tutaj, tak nawet tutaj na poezji.org, w niszowym miejscu, w sporej mniejszości na mój prywatny ogląd ;))

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin kiedy się rozwinął romantyzm, to jest inna sprawa, chodzi mi o styl romantyzmu opisujący wcześniejszy okres, kiedy było średniowiecze albo renesans:)
    • Forma coraz lepsza :) (nawet średnióweczka tak, jak trzeba). Jeszcze trochę wprawy i będziesz regularnymi sylabotonikami zasuwać... Liryczno-filozoficzna treść, dla mnie nieodparcie kojarzy się z barokiem, gdzie głównym celem poetyckim było nadanie myślom i uczuciom misternej, obfitującej w różne środki artystyczne oprawy. I tak też jest w tym wierszu, choć pojawiają się też akcenty współczesne - np. papieros. Wszystko tu zostało starannie przemyślane, bardzo podoba mi się też rodzaj klamry otwierającej i zamykającej utwór, i sposób, w jaki została wpleciona w ostatnią strofę. Szkoda, że niewiele osób zagląda pod Twoje wiersze, bo te teksty są świadectwem, że można jeszcze wzbić się ponad poziom cukierkowych rymowanek, że to jeszcze może być żywe, niebanalne, barwne. Aż nie wierzę, że taką laurkę napisałem ;)  
    • @Naram-sin Dziękuję za komentarz. Wiem, że wielu autorów zaczyna od wierszy rymowanych – ale u mnie to nie była kwestia początku, tylko świadomy wybór. Dla mnie forma nigdy nie jest celem samym w sobie. Najważniejszy jest przekaz – to, co płynie z serca i z głębi duszy. Piszę tak, jak czuję. Nie po to, by się popisywać techniką, ale by wyrazić to, co naprawdę we mnie siedzi. Rymy traktuję jako narzędzie – jeśli służą emocji, pozwalają lepiej wybrzmieć treści, to właśnie po nie sięgam. Nie uważam się za poetę doświadczonego – raczej średniozaawansowanego, ale z jasno określoną intencją: dotknąć drugiego człowieka czymś prawdziwym. Jeśli udało się to w choćby niewielkim stopniu – to jestem zadowolony.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Akurat robię dosyć duży remont i nie mam dostępu do mojego zwykle używanego komputera. Na tym, którego teraz używam, słownik nie zadziałał ;) Dzięki za wskazanie. Ogólnie ciekawa scena mogłaby z tego wyjść... przeglądałam dziś stare rysunku z lat 2011 i dalej i tak sobie pomyślałam, że o mało co, nie zagubiłam tej potrzeby rozrysowania (za jednym cięciem wszystko wróciło). Rysunki oczywiście takie amatorsko własno-poznawcze. I tak myślę... że to dobry temat, czas przysiąść i się pobawić. Może z tej zabawy w późniejszym czasie ułoży się dialog do rozpisania. Mój system działania, czasami jest bardzo skomplikowany.   Dzięki za odwiedziny. Pozdrawiam :)    
    • Zastanawiam się, dlaczego tylu autorów, początkujących, jak podejrzewam, upiera się na pisanie wierszy rymowanych. To tak, jakby zaczynać naukę pieczenia ciast od weselnego tortu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...