Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Lato - Lato - Lato


Rekomendowane odpowiedzi

I.

Dzwoni słońce o przestrzeń szklaną banią złotą

bo nektarem i pierzgą dokarmiły je pszczoły.

Z kobaltowym cieniem obłok samopas wędruje

i białe zapraszają chaty do sadyb bocianich.

 

Taki szczęścia ogrom w tym widoczku rajskim -

kiedy lato gwiżdże na palcach blaskiem malowanych.

Śpiewa sobie też rzeka że jest sobowtórem -

swej urody modrej - i Żywiołem -Wodą

 

Halnego Wiatru.

 

II.

... jak z bata łoskot

chabrowy grom

rozkwitłej zapach hreczki

albo świeżego chleba

 

gdy Halny

ostatkiem dechu

 

wieje

wiruje

rwie łomocze szarpie

w jasności gromnicznej

zgrzyta metalicznie

*

Po trąbach na-powietrznych

powodziach i lokalnych

podtopieniach

zaleczona walerianą

pogoda uciszona

patrzy martwo

niebieskawym okiem

i paruje kwaśnym potem

kałużą malaryczną...

 

III.

Kasztanów uwiąd

egzemą pokryte liście

bandażuje zielenią

Siostra-Rdza.

 

Mimo że nadal

ulepek lata podgrzewają

rozpalone pelargonie i przepalają

nasturcje w tle

z makiem dygocącym

to od zachodu

 

powietrzem zaciąga się jesień

a znów od południa

pompuje świeżość

Halny Wiatr.

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...