Glos muzyki kruszy mury

[Adam Zębala]

Dom bez szyb w którym 

każdego dnia wiatr zatacza 

koło i głos kobiety słyszany 

w nocy. Jej cień 

widać w kącie każdego dnia. 

 

Opustoszał dom i zniknęli 

jego mieszkańcy, 

pajęczyną porosły ściany, 

wydarzenia o których świat zapomniał. 

 

W imię Boga nienawidzieć 

w imię Boga miecz podnosić. 

Bóg zbrodnię wybaczy,

Bóg nienawiść zapomni.

Człowiek udzieli rozgrzeszenia. 

 

Głos protestu i tak nikt nie usłyszy. 

Buntowników w ogień zapędzą 

pod murami miasta 

które głos trąb z rogów baranich skruszył. 

 

Historia po raz kolejny się powtarza

bez względu który to wiek

Ci sami ludzie tym samym mieczem 

na ścianach budynku 

czerwony znak krzyża malują.  

 

[Adaś Marek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Historia po raz kolejny się powtarza

bez względu który to wiek

Ci sami ludzie tym samym mieczem 

ściany budynku 

krwią znaczą.  

 

Tak to widzę.

A Twoje przesłanie, sugeruje jakby to tylko byli chrześcijanie.

Tymczasem to wielka ściema, choć nie twierdzę, że ich tam zupełnie nie ma.

Pozdrawiam Adam