Po nieniecku

[Lidia Maria Concertina]

Gdy istniejesz - nie masz końca.

Nawet jeśli pozostawiasz poza sobą wieczność z fusów kawy, serwetkę z małym okruszkiem na błękitnym półmisku nieba.

Świat podmywa się regularnie - erozją chciwych wdzięków.
Idziemy jednak razem przez korytarz czasu.
Nie trzymając się za rękę.

Bo w wielu sprawach się nie zgadzamy, ale ... 
Robimy głupi żart kolejnym pokoleniom:
żyjemy.

Wymaż to.

(Wymarz?) 

Pękata teczka ważnych spraw: istotne, aby się nie przedawnić, by przyglądać się światu ciekawie - mimo niepopłaconych rachunków, ciemnych okien  ...
Mentalnie: ciepły słoneczny kącik w apartamentowcu w Workucie. 

Wygugluj sobie, sprawdź. I zadzwoń po "przeprowadzki." 
A  tuż przed świetlnym rokiem ... 

Miłość!
Iluminuje kiepskim żartem. 
Mrok - spowija lochy czułego  niezrozumienia.
A pośrodku - ty.
I co najgorsze: każdy.
 

 

[Adaś Marek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To jest super dwuznaczność :)

 

Oddala czytelnika od dalszego ciągu

 

Puenta jest, ale  działa na smutną wyobraźnię...

[aff]

Mnie także to wymazanie zatrzymało.

Po jeniecki też może by mogło być.

Pomimo końcówki

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To bardzo indywidualne wyznania. pzdr

Jest chyba w tym roku jakiś konkurs )patrz aktualne konkursy literackie( na recenzję, powinnaś spróbować :)

 

[Dagna]

@agfka … porady też tanieją

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[befana_di_campi]

@Lidia Maria Concertina To dobry wiersz. Mocny. Do bólu uderzenia się o wystający kant.

Serdecznie :)