W 2024 roku...

[UtratabezStraty]

                                          W 2024 roku

                                           dziewczynie

                                       w szarej sukience

                               z włosami  związanymi w kok

                                                spadł 

                                             ze stopy...

                                    więzienny drewniak.

                                      Kto go podniesie?  

 

[befana_di_campi]

Właśnie: kto podniesie, nękanej przez neo bezpiekę Pani Uli D.? Bardzo to na czasie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

♥decznie. 

[Dagmara Gądek]

@UtratabezStraty rewelacyjny

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

przemawiający obrazek, bo niewinność ofiary , podkreślona przez bezwładnie zgubiony chodak ( w wyniku egzekucji ?) - przywodzi na myśl analogię do spadającego bucika  Dzieciątka Jezus z obrazów Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i można to odczytać dwojako - albo jak oskarżenie, że siła wyższa porzuciła niewinnych, albo, jako wołanie o otwarcie nieba.

 

Ten chodak , twardy jak kamień - żąda, prowokuje do zemsty i samosądu na oprawcach - ale kto pierwszy rzuci ???

 

pozdrawiam , gratuluję 

 

 

 

Edytowane 11 Lipca przez Dagmara Gądek (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

@UtratabezStraty

Chyba sama, nie inaczej.

[UtratabezStraty]

@Dagmara Gądek @Dagmara Gądek , taki to już urok poezji, że czytelnik może się dopatrzyć w utworze treści, o których autor nie myślał.

 

W twoim komentarzu do wiersza "W 2024 roku..." widzę pewien dramatyzm, którego ja, jako autor, nie dostrzegam w utworze. "Niewinność ofiary", "w wyniku egzekucji?" - to przykłady dramatyzmu, który najwyraźniej dostrzegasz w tym wierszu. Przecież nie musi dojść do egzekucji, żeby drewniak spadł ze stopy.

 

Ja w tym moim wierszu dostrzegam nie tyle dramatyzm, co pewną atmosferę szarości. Zauważ, że informacja o więzieniu pojawia się dosyć późno w formie przymiotnika "więzienny" odnoszącego się do drewniaka. I skąd ta pewność, że dziewczyna jest "niewinną ofiarą"? W wierszu to przecież nie jest rozstrzygnięte... .

 

Akurat zgubienie buta i jego podniesienie kojarzy mi się z bajką o Kopciuszku. Chociaż tam tym zgubionym butem nie jest drewniak, a drewniaki w bajce o Kopciuszku funkcjonują w trochę innym kontekście.

 

Ale najciekawsze jest to, że ja tego wiersza mojego autorstwa sam nie do końca rozumiem. I dzięki temu robi się ciekawiej... .

[UtratabezStraty]

@befana_di_campi , to fakt, że dałem wierszowi tytuł "W 2024 roku...", a więc muszę się liczyć z tym, że na przykład Ty będziesz szukała tu takich aktualnych odniesień. Ale czy we współczesnych czasach w polskich zakładach karnych i aresztach śledczych drewniaki są więziennym obuwiem?

 

Przyznam, że sam nie do końca rozumiem ten mój wiersz i dzięki temu robi się ciekawiej... . 

[Dagmara Gądek]

@UtratabezStraty …zawsze indywidualna interpretacja czytelnicza będzie jedną z setek - z szansą na rozminięcie się z intencją autora, dlatego siła wiersza polega m.i.na możliwej różnorodności interpretacji - i to Ci się udało, roztrząsanie wtórne, polemika z Autorem, ( jest z mojego czytelniczego punktu widzenia ) - zbędna; bo czuję to, co chcę w wierszu dostrzegać, wszelkie „ racjonalizacje” są dla mnie ( z całym szacunkiem dla pierwotnego zamysłu ) - nadmiarowe  , bo i tak zostaję ze swoją percepcją, tak lubię;

życie idzie do przodu, jestem po całodziennej podróży, ciekawych spotkaniach, dlatego na choć lubię styczność ze sztuką - to nie jej analizowanie; czuję też niechęć do wierszy do cna przegadanych, wtłoczonych mi do ust, głowy, gdzie się ODZIERA moje  pole intuicyjnego odbioru, własną frajdę, ale Tobie to nie grozi ( przynajmniej w ostatnim tekście ) - dlatego zrobił (on) takie pozytywne wrażenie…a jeśli mówisz  

o niezrozumieniu własnego tekstu- to tym bardziej pozwól sądzić, że podświadomie zadziałały archetypy, bądź utrwalone kulturowo symbole…

 

pozdrawiam miło

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 11 Lipca przez Dagmara Gądek (wyświetl historię edycji)

[UtratabezStraty]

@Rafael Marius , twój komentarz do mojego wiersza jest dotychczas tym najprostszym. Też ciekawie... .

 

[Łukasz Jasiński]

@Dagmara Gądek

 

Jako poganin nie mam takich dylematów moralnych i od razu zabiłbym oprawców, bo: wybaczanie jest słabością i oprawca jeszcze bardziej będzie gnębił własną ofiarę.

 

Łukasz Jasiński 

[UtratabezStraty]

@Łukasz Jasiński , żeby wymierzać sprawiedliwość potrzebna jest rozwaga. Kiedy czyta się twój komentarz, to można dojść do wniosku, że brakuje ci rozwagi. I dlatego radzę ci, żebyś wyluzował. Chociażby dlatego, że nie znasz wszystkich okoliczności sprawy, bo ich znać nie możesz. Żeby było ciekawiej: Ja, jako autor wiersza, też ich nie znam.

[Łukasz Jasiński]

@UtratabezStraty

 

Myli się pan i to bardzo... Ludzie to w większości przypadków dwunożne ssaki agresywne i nie będę po raz kolejny udowadniał, iż mam rację, niech pan przeczyta komentarze w prozie "Sztuka dla sztuki" Leszczyma, warto, naprawdę warto czytać innych - nim wyda się osąd, nomen omen: jestem za uregulowaną prawnie aborcją, karą śmierci i eutanazją - blisko cztery miliony pasożytów mielibyśmy z głowy (panów w czarnych sukienkach, osoby z wrodzoną niepełnosprawnością, alkoholików, więźniów i większość pracodawców - wyzyskiwaczy i kombinatorów) i tyle na temat.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 20 Lipca przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Bożena De-Tre]

@UtratabezStraty Podoba mi się Twoja wrażliwość.Może nawet jak nie podniesie? …Cóż właśnie przyglądam się pszczole ..jak walczy o swoje życie..dadzą radę (dziewczyna w czerwonej sukience i moja pszczoła)a Ty to „ uwrażliwisz słowem.Pozdrawiam od

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[UtratabezStraty]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jestem pod wrażeniem twoich pochwał mojego wiersza "W 2024 roku..." i kusi mnie, żeby rozpocząć z tobą dyskusję na jego temat. Ponieważ jednak zasugerowano mi delikatnie, żeby nie przytłaczać interpretacją autorską intuicji czytelniczej, to pozwolę sobie zasugerować, żebyś przeczytała, jeżeli ci to nie sprawi kłopotu, także mój wiersz "Krok w błękicie". Byłbym ciekaw, co byś napisała po porównaniu obydwóch wierszy... .

[Bożena De-Tre]

@UtratabezStraty Spróbuję znależć czas ale musisz „ odczytać” wtedy moje skróty myślowe po pierwszym czytaniu…nie wracam na ogół do utworó Naszych Portalowych Poetów.Zapamiętyję myśl „ przewodnią” nie doszukując się błędów i albo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

albo „ piszemy dalej dla zabawy-:)Każdy może przecież..fajne że myślisz o odbiorcy? Co on czuje…czyli jest jeszcze tak jak myślę: warto pisać bez wartościowania..już z drugiej strony bleble-:)

@Bożena De-Tre I pamiętaj że wrazliwość kubi ciszę.Pozdrawiam od

@Bożena De-Tre Lubię ten zwrot ostatni…nie przejmuj się trochę „ zdrowych” jeszcze wokół nas jest-:)