Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

             

w powiewach wiatru

gniazda tulą szelest skrzydeł

wiążą karmelowe pętle

na słodkich szubienicach

pół rozpuszczone zanikają

w horyzoncie zdarzeń

 

sączą krzyk w ciszę

tęsknotę w zapomnienie

wycieka wzrok ze środka źrenic

obraz wymażą śladem świtu

sen rozjaśnieniem nocy

 

 

 


 

             

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Dagmara Gądek ↔Dzięki:)↔Fakt. Oklepane, ale czyż w życiu, ciągle wszystko "takie nowe"

Prawda. Krzyk wbity łopatą, brzmi bardziej "dogłębnie" jednakowoż, bywa, iż powolne sączenie, jest bardziej uciążliwe, bo trwa dłużej. A poza tym, czasami piszę "dziwnie":))↔Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...