N-agape

[Lidia Maria Concertina]

Liczby zespolone! 
Tak! Właśnie tym dziś rozmawiają: ludzki proton i neutron.

Młodość ... o tyle fascynujący ląd, że kusi własnym nieodkryciem. 
Sztuką jest mieć 99 lat i wciąż płakać nad pięknem kwitnącego bzu w dniu pierwszego listopada ... 

... Najbardziej lubię samotność tłumu. 
Duety, tria, miliony i: karimaty, pieski, nosidełka, korale z pestek, historie oblanych kolokwiów i pierwszych prac w vegańskim barze - wszystko to miesza się w wielobarwną kakofonię, której jakoś brak spójności. 

Lęk niby ten sam, niby tak samo odbieramy słońce, lecz jednak - na innej fali.
I co rusz to utonięcie.

Zamień się ze mną na życie - nie oddam ci go, możesz być pewien.
Zbyt dużo w nim pociągów i balonów.
Zbyt mało - poczucia bytu i papug ogłaszających rozejm.

I w wolności ciasnego pokoju - rozwijam skrzydła. 

Reszka czy orzeł?
I w zniewoleniu bezgranicznej duszy - wzbijam się do lotu. 
Pas startowy? Wytarte linoleum z motywem kakapo. 

Nicość? - ma bilet do bardzo zatłoczonej przestrzeni...