W polu pszenicy.

[anton_ninjesi]

Wchodzę na pole pszenicy, gdzie ziarno szeleści pod stopami,

a słońce z wolna opada, kąpiąc świat w złotym blasku.

Znikają cienie miasta, dźwięki elektroniki,

tutaj cisza mówi głosem ziemi, tu prostota staje się prawdą.

 

Technologia odchodzi w cień, zanikają metalowe dźwięki,

a ja zanurzam się w głębokości pola, w nieskończoności łanów.

Pochylam się, dotykam ziemi, która w swym wnętrzu kryje

wieczną mądrość, co karmi nas od lat, nieprzerwanie.

 

Czuję ciężar lat pracy, dłoni splątanych w korzeniach,

krew i pot, co płyną przez pokolenia, a ziemia daje,

ziemia bierze, a potem znowu obdarza, niezmiennie,

w swym cyklu prostym, świętym, co życie niesie od lata do lata.

 

Zanurzam dłonie w ziarnie, przesiewam je przez palce,

jak czas, co przemyka, niepostrzeżenie, nieubłaganie,

ale tutaj, na tym polu, czas się zatrzymuje,

staje się wiecznym teraz, chwilą, co trwa.

 

Oddycham zapachem pszenicy, ciepłym powietrzem,

i wiem, że w tej prostocie, w tej ziemi,

jest odpowiedź na pytania, co dręczą serce.

Tutaj odradzam się, tutaj jestem sobą, w najczystszej postaci.

 

Pole pszenicy, w słońcu skąpane,

to nie tylko pole, to życie, co trwa,

to dar, co karmi nas wszystkich, nieustannie,

w tej wiecznej harmonii, co prostotą jest prawdziwa.

[Łukasz Jasiński]

I tak też można...

 

Łukasz Jasiński 

[MIROSŁAW C.]

@anton_ninjesi

W polu pszenicy można znaleźć 

link do swojej duszy... 

Pozdrawiam. 

[Kwiatuszek]

@anton_ninjesi Dreszcze mnie przeszły, uwielbiam to uczucie łączenia z Matką Ziemią. Ostatnio uwielbiam leżeć w trawie, oglądać niebo i ładować swoje " baterie". Pozdrawiam serdecznie!

[Sylwester_Lasota]

Pole pszenicy, to inwestycja, trud i nadzieja. Za obrazami, które czasami możemy nawet dotknąć, często kryje się wiele ukrytych treści.

 

Pozdrawiam