Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

bez pośpiechu


Rekomendowane odpowiedzi

 

a kiedy 
przez wąziutkie szczeliny

twoich rzęs
zaczną wypadać gwiazdy
to ja wspomnę

szydełkowe cuda

babci Janiny

i wydziergam

sierpem księżyca

sklepienie niebieskie


zanim czas

w proch nas obróci
bezpowrotnie

trzymając się za ręce 

pójdziemy tam 
gdzie światłość wiekuista 

 

nigdy nie gaśnie 

 

 

 

 

 


 

Edytowane przez MIROSŁAW C. (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...