Echotyk

[Lidia Maria Concertina]

Niestałości trzeba rzucić gałąź do pyska

Ocean przelotnych chwil przecumować ... w przystań

I na tym rym się kończy...

Melodia roznosi się głuchym echem
Obija się o ściany, które trąbią fanfarą klaksonów: "uważaj! Tu nie skręcaj! To nie! Tamto też nie! Chybione!''

 

Potrzebuję dziś w łóżku mężczyzny.
Ten, którego znam, jedyny, który też mnie tam potrzebował, ocucił się moją szpetnością.

 

Chrystus w złoconej ramie ...

 

Teraz chodzę samotnie po alejach w wielkim mieście i nawet do głowy mi nie przyjdzie, że jest jakieś łóżko. 
I że w ogóle był jakiś mężczyzna. 
Znalazł sobie kogoś?

A, to nie szkodzi.
Ja obojętnością  ... już nie rozpaczam.
Otwieram garść ...
Wezmę się.