ceglany mur

[Kasia Koziorowska]

rozpostarta na ceglanym murze

chcę wywęszyć odłamek życia

przytwierdzona na stałe do krzyża

poszukuję litości

by wskrzesiła wieczność

 

nie jesteś tą samą podróbką

za którą toczy się życie

moja natchniona miłość to sen

z którego pragnę się ocucić

 

propaganda zdarzeń jest węzłem

nie przetnie obosieczny miecz języka

łza za łzą

wydłuża się kolejka do nieba

sekret za sekretem

kłamstwo jest dziś w modzie

 

przeinaczona do smutku

skazana na nadzieję jestem

tym samym ptakiem

co odleciał za daleko

 

nie karmię moich złudzeń

drzewo genealogiczne nie kłamie

zamykam drzwi do jutra

otwieram wczorajsze okno

 

to kilka natchnionych smutków

zręcznych paraboli

przedziałów wciąż niecnie pustych

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - super - 

                                   Pzdr.zadowoleniem.

[poezja.tanczy]

@Kasia Koziorowska

Na wybierania, i te dochody

Są dokonania, i nowe mody

 

Bardzo czuły wiersz

Fajnie napisany

Podoba mi się

 

Pozdrawiam miło,

M.