Historia edycji

Tu armata, tu nagle, bo obelga nut, a tam raut.  

Ada, i z dziada guru gada, i z dziada.      

Że tak ulokowano: tona w oko Luka też.  

Chłodny podmuch zerwie mnie z gałęzi jeszcze zatańczę z wiatrem ostatni raz pora już odejść - to mój nadszedł czas i tracę ze światem resztki  złotej więzi   Niebawem upadnę na ścieżkę wydeptaną jestem coraz słabszy i taki bardzo kruchy nitki pajęczyn oplotły mnie jak złe duchy przypomina mi się już szara mgła co rano   Raz po raz odezwę się mym szelestem dla całej rodziny to dni życia ostatnie nawet wyglądam  inaczej brunatnie ale ja przecież jeszcze żyję  i jestem   Razem z liśćmi pięknym latem rozgrzany czekałem na tę najsmutniejszą chwilę kiedy nastąpi nikt z nas nie wie aż tyle znów czas przemijania  i ja zapomniany   Ziemia mnie przytuli do wiecznego snu matki natury prawa nigdy się nie zmienią moi bracia już się tak kolorami nie mienią ty przejdziesz się alejką  dzisiaj właśnie tu   Nawet nie poczujesz że będę w pobliżu ja ostatni liść który odejdzie w jesiennym niżu

- A... typowo pytaj Iwan; nawija typowo. - Pyta?