Ażdachy* (sonet)

[Rafał_Leniar]

Bestie podniebne, stalowe ażdachy!

Do stepów lecące, głośne potwory.

Gdzie w Ukrainę wpychają się Lachy,

Aby połączyć odwieczne swe spory.

 

Niebo dziś dźwięczne, aż jakby drżą dachy!

Rzeźbi samolot w chmurach dziś otwory,

Podobny smoku, który zjadł kolory

Słońca, co się kryje w chmur wzniosłe gmachy.

 

Amnezja, niepamięć, braterstwo świeże,

Jak krew, co tryskała z rozprutych drutem,

W takie bestialstwo dziś prędzej uwierzę!

 

A także w spiski polityków knute.

Mówili Wołyń, dziś pamięć - pręgierzem.

A Ukrainiec - przyszywanym druhem.

 

* Za Wikipedią:

Ażdacha – w wierzeniach 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, złowrogi smokokształtny duch powietrzny, lokalna nazwa ogólnosłowiańskiego . Wiara w ażdachy występuje również na .

Jest wirem powietrznym lub wodnym, wichrem lub chmurą. Ma porywać ludzi, woły i konie.

Bywa kojarzony z  – mitycznym królem-smokiem panującym w 

[MIROSŁAW C.]

@Rafał_Leniar

 

w ukraińskim barszczu

anioły i demony

mają takie same twarze...