Sarna (w jej oczach nie widziałam lęku)

[Bożena De-Tre]

Sarna (w jej oczach nie widziałam lęku).

 

Tej wiosny znowu wróciła, choć chłodny jeszcze czas.

Jedno głębokie spojrzenie i naturalny jej wdzięk,

wrażliwość skrywana w oczach, bez lęku choć płocha przecie.

Jakby chciała przypomnieć prawdę znaną od lat…

Na świecie nikt nie jest sam.

 

Z dumą uniosła głowę i to głębokie spojrzenie:

Patrz! To Oni! Moi tam!

 

Pod miedzą gromadka spora, jakby gotowa do lotu,

patrzyła w naszym kierunku, a może po prostu w niebo?

 

A Ona - moja sarenka o oczach nazbyt mądrych,

bym wszystko odczytać w nich mogła to, co zgubiłam po drodze,

brązowooka, nie plastikowa lala… już była dalekoooo…

 

Wracała do rodziny dumna i majestatyczna.

Co chciała mi przekazać tej wiosny?