Przemijanie powraca do życia

[Bożena De-Tre]

Przemijanie powraca do życia

 

Uwierzył. Myślał, że pojął wszystko - gdzie Krym, a gdzie Rzym.

Sens życia prawie odkrył pracą (marzeniem) prowadzony,

tak myślał siadając na skraju ławki - sam w pustych murach.

 

Porzucić wszystko, uciec przed Światem, zostać czy płynąć?

Życie to przecież taka gra.

Ma cały Świat na głowie i tego chorego psa…

 

Wyjść ze skorupy warstw - myślał tak - siedząc od chwili…

Tylko co mu to da?

O przemijaniu nie uczył nikt, a on w tym Świata pędzie

pod płaszczem tęsknot blichtrem przykrytych tu, teraz sam.

Tylko pulsuje krew, tak myślał tu na krawędzi.

 

Głodu nie czuje, gońcem nie będzie, skoczkiem też nie chce być.

Gdzie dalej iść? Odwieczne proste, ludzkie pytanie:

uderza w głowę (łomocze w głowie) dręcząca myśl.

 

Salve Regina  - Anielski śpiew ktoś stawia na szali teraz (dziś) …

salve Regina… Regina salve…słyszy muzykę, burzy się krew.

Niech tak już pozostanie.

Ludzka marna siła skazana na przemijanie powraca do życia

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - Ludzka marna siła skazana na przemijanie powraca do życia - pięknie to brzmi - 

                                                    Pzdr.serdecznie.

[Bożena De-Tre]

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za też zauważenie tej prostej z pozoru myśli..Pozdrawiam serdecznie.

[agfka]

Jak wiele czasem znaczy mieć psa. Pzdr.

Z zewn to wszyscy jesteśmy idiotami mniej więcej.

Pzdr

[Bożena De-Tre]

@et cetera Tak.Właśnie o tego psa najbardziej mi chodziło.Potrafi pięknie milczeć.Dziękuję za uwagę..dobrego dnia.

[Stary_Kredens]

Wiersz ciekawy, a szczególnie ostatnie wersy bardzo mi się podobają

Pozdrawiam kredens 

[Bożena De-Tre]

@Stary_Kredens Szanuję Kredensy Stare-:)Mają moc…świadomie dojrzałe przemyślenia.Wciąż są Młodymi Kredensami-:)Pozdrawiam serdecznie..