Żaberiada (Lewis Carroll: Jabberwocky)

[Helvetica Standard]

Skwirżało już, a paśląkwie wdłe

Mrumrały, klicąc na pochwiście;

Wielipnie się badź pampliła w gzie,

I fafluniec chrąchał kwaśniście.

 

„Strzeż Żaberłaka się, synu, strzeż!

Kłów niczym stal, jak noże szponów!

Ptaka Dżubdżuba omijaj też,

A wrozłych nie judź Bandermonów!”

 

Miecz ujął on swój wizgotny w dłoń:

Na ryśnego wroga gotowy,

Siadł, o tumtuma pień oparł skroń

Z próżnymi myślami na głowie.

 

A gdy zadumą tak sycił czas,

Żaberłak, o ślepiach z płomienia

Nadfurknął wnet przez gęduszny las

Z bulgotem, zachłanny zniszczenia!

 

I raz, i dwa! I na skos i wzdłuż

Wizgotny śmigał miecz, ciach-ciach!

I potwór padł, a z łbem jego już

Pogromca gnał, szczęfalny aż strach!

 

„Na Żaberłaka przyszedł więc dzień?

W ramiona me pójdź, synu miły!

Błasna to chwila! Hahu! Hahej!”

Zaśpiewał rad, pełen szczęsiły.

 

Oryginał:

 

“Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe;
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.

 

“Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!”

 

He took his vorpal sword in hand:
Long time the manxome foe he sought—
So rested he by the Tumtum tree,
And stood awhile in thought.

 

And as in uffish thought he stood,
The Jabberwock, with eyes of flame,
Came whiffling through the tulgey wood,
And burbled as it came!”

 

One, two! One, two! And through and through
The vorpal blade went snicker-snack!
He left it dead, and with its head
He went galumphing back.

 

“And hast thou slain the Jabberwock?
Come to my arms, my beamish boy!
O frabjous day! Callooh! Callay!”
He chortled in his joy.

 

Edytowane 17 Lutego przez Helvetica Standard (wyświetl historię edycji)

[jan_komułzykant]

No pięknie, jestem pod wrażeniem całości, ale w szczególności z uwagi na trzy pierwsze wersety :)

 

Pozdrawiam

[Helvetica Standard]

@jan_komułzykant Dziękuję. To jest wersja mocno robocza, bo wciąż zastanawiam się nad zachowaniem oryginalnej metryki i ciągle jeszcze tu i ówdzie zgrzyta mi rytm. Nie jestem również do końca również przekonany co do „szczęfalny” (niedokładne odwzorowanie „galumphing” - galloping + triumphing) oraz „szczęsiły”.

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawda jest taka, że raczej nie dałbym rady, żeby coś takiego wykonać, w dodatku dążąc
do maksymalnej perfekcji, więc w tej sprawie jestem kompletnym laikiem, jak nie ignorantem ;)

Właściwie bardziej zainteresował mnie ten dziwaczny język, który stworzyłeś, niż dokładność

tłumaczenia.

Wartości Twojej pracy jednak nie sposób nie docenić. Zresztą nie ma to znaczenia

w ustach (j.w.). Jeśli cokolwiek przetłumaczyłem, to tylko dla tymczasowej potrzeby,

w dodatku z pomocą słownika. Lubię gwary i wszelkiego rodzaju slangi, stąd moje

zainteresowanie. Poza tym przyjemnie było poczytać. Dzięki.

 

 

[aff]

Początek wiersza przeuroczy :-)

Potem pogubione w melodyce i zupełnie nie wiem dlaczego o polowaniu na biednego niewykształconego tumtuma.

:-)

[Gizel-la]

Dla mnie - fenomenalny!

Perełka!

 

 

gratuluję kreatywności i polotu!