wspomnienie jesieni

[jan kolmer]

opadły liście, 

a rozpościerający się za miastem powiernik mych myśli,

jawi się teraz rzadszym niż kiedykolwiek.

obnażony jak gdyby w podartej szacie,

ubrany w prześwity.

słania się przed porywistym wspomnieniem,

które rozcinane o dygoczące gałęzie,

rozbrzmiewa w nim głuchym świstem.

 

 

 

 

 

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lubię jesień i... wiersze o niej, treść powyżej, całkiem fajna.

Zaproponowałabym trochę inny układ wersów, co nadałoby całości "zgrabniejszy" kształt, można by także co nieco oddzielić. Współcześnie zaleca się raczej zapis.. moich.. nie "mych", tym bardziej, że całość taka na teraz.

Zrobiłam próbkę u siebie, podam.. spójrz, o co mi chodziło. wers "tłustek" - jakiś niegramatyczny, bo, jeśli...

1. które rozcinane... to raczej.. dygoczącymi gałęziami, ale bardzo szorstko brzmi.. lub..

2. które rozcinane... przez... dygoczące gałęzie. 

 

Mnie się tak poskładało.....

 

opadły liście, a rozpościerający się 
za miastem powiernik moich myśli,
jawi się rzadszym niż kiedykolwiek.
obnażony, jakby w podartej szacie,
lecz ubrany w prześwity.

 

słania się

 

przed porywistym wspomnieniem,
ciętym przez dygoczące gałęzie.
rozbrzmiewa głuchym świstem.

 

 

@jan kolmer ... pozdrawiam.

Edytowane 24 Stycznia przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)