Kolaps

[Marcin Sztelak]

 

Śnił mi się całkiem inny sen,

gęsty i słodki jak marmolada.

Z wróżki o perłowych włosach,

tej co w darze przyniosła ustawiczny

ból kręgosłupa.

 

Wtem nadeszła wiosna, stół, 

pod którym leżałem, wypuścił listki,

rudobrązowe. Jako zapowiedź

błyskawicznie nadchodzącej jesieni,

słońce zredukowane do łebka zapałki

poparzyło mi palce.

 

Gęsty śnieg odciął dojście

do wanny, w niej trzymałem czapkę

i wełniane slipy.

Nie wiedzieć czemu zgasło światło,

obudziłem się pod wycieraczką.

 

Na szczęście nigdy i nigdzie

[Ewelina]

@Marcin Sztelak czas, przemijanie, uporczywy skutek życia...

Bardzo mi się podoba Twój wiersz.

Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

@Ewelina Dziękuję