Garmino w oparach absurdu
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 4 472
Kładę maki obok rosnących słoneczników
Śpiewam piosenkę z refrenem
Strumienie ptaki pięknie odpowiadają
Biorę notes z mapą
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 39 odpowiedzi
- 621 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 477 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 358 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 600 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 403 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Annna2Oczywiście, że tak! Babcia mojego męża, która również już nie żyje - to też Maria. A babcia mojej przyjaciółki, Maria - jest wspaniałą kobietą. :)))) @huzarc Dziękuję za te słowa - opisałeś dokładnie to, co chciałam wyrazić, a czego sama nie umiałam tak jasno nazwać. Ten "szept z innego świata"- to piękne określenie. Pozdrawiam serdecznie. @Simon Tracy Dziękuję za te słowa. Piękne, że tak ciepło wspominasz swoje babcie - ta miłość i tęsknota to coś, co nas łączy. Ściskam serdecznie. @Alicja_Wysocka Dziękuję za to przytulenie. Odwzajemniam! :) @Migrena Dziękuję z całego serca. To, że brakuje Ci słów, mówi mi więcej niż jakiekolwiek słowa. :)))) Ściskam mocno! -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Manek Piękny wiersz, pełen melancholii i pytań bez odpowiedzi. Szczególna jest ta "rzeka" czasu i przemijania, przez którą płyniemy – oraz ten obraz ćmy nad świecą, która wiedząc o niebezpieczeństwie, i tak leci do światła. To metafora jednocześnie tragiczna i piękna. Najbardziej poruszające są te pytania retoryczne – "powiedz mi czy", "jak daleko" – jakby wiersz szukał odpowiedzi, wiedząc, że ich nie ma. Ta rezygnacja z odpowiedzi jest paradoksalnie bardziej wymowna niż jakiekolwiek konkluzje. "Słońce wypalić umie sny" to piękny, gorzki wers. Pozdrawiam serdecznie. -
Przez Migrena · Opublikowano
@Roma wiersz made in Roma :) wiersz ma charakter bardzo osobisty, emocjonalny oraz metaforyczny. mówi o ulotności chwili, intensywności teraz i poczuciu istnienia (bycia) wyłącznie w kontakcie, w spojrzeniu drugiej osoby. to uczucie jest krótkie, przemijające, ale tkliwe (czułe, delikatne). "zzabyciem ci byłam spod powiek żywanym i znikam i mijam zbyt ckliwym doznaniem" - jest to sugestia, że istnienie to było intensywnie przeżywane, "żywane" wewnętrznie "spod powiek" być może nawet obsesyjnie lub tajemnie "zzabyciem ci byłam" - ten archaiczny zwrot interpretuję jako bycie "na śmierć" dla kogoś, albo "zbyt blisko zagłady zapomnienia". W końcu to intensywne, emocjonalne doświadczenie jest powodem zniknięcia i przemijania. wyczytana z wiersza konkluzja to ulotna i intensywna obecnosć w czyimś życiu. skupiona na spojrze niu i uczuciu. emocjonalnej tkliwosci i czułości, która jest silna, ale krótka. przemijaniu i znikaniu pod wpływem zbyt silnego, ckliwego doznania. to jest liryka o doświadczeniu bycia i utraty, osadzona w intymnej relacji z "Tobą" (ci/ci/ci). kiedyś Twoje wiersze wejdą do kanonu literatury !!!! jesteś wspaniałą poetką !!!! -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@andrew świat jest... bliżej niż myślimy czasem patrzy naszymi oczami czeka, aż go zauważymy
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się