Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Płótno niepewności


Rekomendowane odpowiedzi

Otuleni płótnem własnej niepewności
W przytulnych bańkach strefy komfortu
Bronimy pomieszczeń swojego mieszkania
Jak murów warownych twierdzy lub fortu

 

Azyl udzielony na nasze żądanie
Bez większych problemów - wydało sumienie
Lecz gdzie zgubiliśmy odwieczny przodków
Zapał ku czynom, do celu dążenie

 

Prokrastynacja dziś członkiem rodziny
Poniekąd nikogo to już nie dziwi
Choć zanim odejdę zadam pytanie
Czy bez celu drogi jesteśmy szczęśliwi?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 5 miesięcy temu...

@beny7777

 

A co robi Podmiot Liryczny? Nie, mamy prawo teraz dbać o własne życie - bezpieczeństwo, zrobiliśmy wszystko ponad nasze możliwości - przyjęliśmy wojennych uchodźców, oddaliśmy połowę własnego uzbrojenia sąsiadowi zza wschodniej granicy i cały czas pracujemy - niektórzy na trzy zmiany, czasy romantyzmu już dawno minęły - za waszą i naszą wolność, a co w zamian mamy? Szacunek? Poważanie? Respekt? 

 

Łukasz Jasiński 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Sama widzisz, że są wątpliwości. Różne tematy można pisać pod Sztukę, ale tu nie ! Może ja nie potrafię: albo są jakieś wartości albo robimy wodę z mózgu czytelnikowi.   Serdecznie pozdrawiam.
    • @Dagmara Gądek @Nata_Kruk  Miłego dnia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Manek ↔Dzięki:)↔Też nie ogarniam wszystkiego  do końca:))↔Pozdrawiam:)   *** @Dagmara Gądek ↔Dzięki:)↔Im szukanie bardziej niełatwe,                                      tym lico radośniejsze, gdy znajdzie↔Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ;)) 
    • @Dagmara Gądek                              Jak się bliżej przyglądam rzekom, to sprawiają wrażenie zawsze samotnych, nawet te będące w związku z lasem. Zwłaszcza z długim stażem. Las zazwyczaj ma swój ekosystem, który go pochłania a rzeka płynie - bywa że się rozlewa na teren lasu aby zawołać bezgłośnie "jestem, płynę i nawadniam las". A las jeśli coś odpowie "ja też w miarę swoich możliwości" ale żeby otulił koronami drzew - to już za duże oczekiwania.                                Obserwując samotne rzeki, czasem myślę, że one powoli umierają, ale może mi się tylko tak zdaje.                               A swoją drogą czystość rzek pozostawia wiele do życzenia. Zaśmiecone przez przez otoczenie, taszczą gruz doznanych krzywd. - ale to już temat na inny wiersz   pozdrawiam
    • Odeszłaś, zapomniałaś, Komuś serce już oddałaś, Odeszłaś, zapomniałaś, wszystko, co mi obiecałaś. Odeszłaś, zapomniałaś, I nie wrócisz dobrze wiem, Odeszłaś, zapomniałaś, A ja tęsknię w każdy dzień. Dzień kolejny na mej drodze A ja ciągle jeszcze błądzę, Nie odnajdę nigdy już Naszych ścieżek, naszych dróg. Tam, gdzie świerszcze ciągle grają, Gdzie słowiki wciąż śpiewają, Gdzie ta droga, gdzie ten bez, To wciąż gdzieś naprawdę jest. Lecz już ślady naszych stóp Zabrał czas, okrutny stróż Dni minionych, dni radosnych, Zatarł wszelki ślad miłości. Odeszłaś zapomniałaś....
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...