Cisza

[Ewelina]

cisza -

zmięta i niepewna...

dźwiękiem chce być wypełniana

dotykana i pieszczona 

 

cisza - 

pragnie być...

szeptem, 

głębokim oddechem,

westchnieniem - 

szarpana...

cicho 

najciszej

i wciąż bez śmiałości 

 

cisza jak igła kłuje 

wyszywa głębię -

nićmi złotymi

 

cisza... 

nie głucha a niema 

spętana bezdźwiękiem

 

 

[Tectosmith]

@Ewelina Super. Ciekawe rozważania na temat ciszy. Przyznaję się, że poranek lubię właśnie w ciszy, bez zbędnych dźwięków.

Pozdrawiam serdecznie :-)

[Mitylene]

Ciekawa personifikacja ciszy, która kłuje, chce być szarpana itd. A może ona po prostu potrzebuje spokoju? Wiersz super!

[Ewelina]

@Tectosmith dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja też rano lubię ciszę, zwłaszcza, że w ciągu dnia zgiełk nie do okiełznania. Pozdrawiam ciepło :)

@Mitylene dziękuję za komentarz :) Tak, właśnie... może cisza też ma jakieś potrzeby, wyłączające poza nią samą. 

Pozdrawiam :)

[Klip]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rzekł bym: chce mieć wreszcie spokój.

A poza tym zgadzam się z tym co powyżej.

Pozdrawiam

[Ewelina]

@Klip dziękuję że zajrzałeś :) 

Pozdrawiam