Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

Może nie dosłowna - cisza - bo są osoby, które pofatygują się, by skreślić choć krótki komentarz innym 
bywalcom, alle... 
drodzy Użytkownicy, gdy wchodzę tutaj i widzę ciąg wrzucanych nowych treści, a tak niewiele 'ruchów'
od Autorów, wobec innych, to zastanawiam się... czy naprawdę mamy się 'mijać', kombinować, 
że niby się jest, ale po co komuś, gdy - mój wiersz czeka na koment.

Niech każdy "milczek" chwilkę pomyśli, czy jesteśmy tutaj tylko dla samych siebie, czy damy 
namiastkę "dialogu" pomiędzy, oczywiście w temacie wiersza.

Życzę wszystkim owocnych wejść na 'orga.

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Nie dziwi mnie brak odzewu, tutejsze TWA lubi sobie pogawędzić o sobie, twórczość ma powiedzmy na drugim planie. Zresztą jak wiersz jest ciekawy i niestandardowy to autor się obraża na komentarze. Ideą serduszek było, by nie powtarzać swojej aprobaty na setki sposobów i aby uniknąć pustosłowia. Nie wiem tylko do czego potrzebny jest pucharek?
Podsumowując żeby krytykować i oceniać potrzebny jest wysiłek intelektualny. Łatwiej jest gadać o niczym i klaskać uszami :))) co jest lepsze od antykrytyki. Ogólnie rzecz biorąc popisy i nic poważnego, a trzeba brać pod uwagę nie tylko stan i poziom orga, ale też sytuację bieżącą i wiszącym nad głową nieuniknionym konfliktem. Bawmy się dopóki możemy :))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... czasami można coś wtrącić.. pomiędzy.. dla luzu, ale rozciąganie ploteczek na kilkanaście, lub kilkadziesiąt kolejnych postów, to totalna masakra, dla mnie... od tego jest poczta prywatna.

   Sporo racji w dalszej części... że łatwiej gadać o niczym, tyle, że nie wszystkich to interesuje.

Sytuacja bieżąca, w ogóle... no tak, to czuć ogólnie w treściach, da się sporo 'wyłowić'.

Bawmy się.?.. ano próbujmy.. być także dla innych. Będę chyba zawsze do tego zachęcać.  Dzięki za komentarz.

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Nata_Kruk który to już raz :) Ale dobrze, że o tym piszesz, może jednak to zrobi.

 

Przyznam, że też nie do każdego zaglądam, z różnych przyczyn, często właśnie z tej,

 

o której piszesz. Ale z drugiej strony, tego zrobić po prostu się nie da, czasem fizycznie.

 

Może jakiś licznik? Ilość wejść własnych / ilość komentarzy.

 

Trochę inwigilacją zapachniało? Ciężki temat, ale dobrze, że jest :)

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@jan_komułzykant ... Janko, tak, temat cyklicznie powraca, ale jak ma nie powracać...
Każdy z piszących wie, o co chodzi, ja tylko ponownie zasygnalizowałam temat.  
Licznik.?. czy ja wiem... to chyba nienajlepszy pomysł.
Chodzi o zwykłe fair play wobec innych, jak napisała kiedyś Ala Wysocka, znowu ją przywołuję....
chcesz mieć 'komentarze', daj słowo także innym, to takie proste...
Tak, dłuuuga cisza może zniechęcić do wejść, a niektóre wiersze naprawdę ciekawe.
Druga racja... nierealnym jest bycie u każdego, ale i częstotliwość wrzutek czasem zwala z fotela.
Z przyjemnością wspominam limit, sztuka na tydzień, był już taki wątek, więc nie ma co drugi raz...
No tak, temat ciężkawy i znowu ja się z nim wychylam... ehhh... Nata... :)
Dziękuję Ci.

Pozdrawiam.

Opublikowano

@Nata_Kruk o właśnie, ploteczki jak na GG ;)), masakra. Niestety, czasami nie pasuje panu odmówić pani i ciągnie się to jak słuchowisko ;p

Podziękowania za serduszko - o ile u siebie, jak najbardziej, nawet wypada. Natomiast dziękowanie za to samo u kogoś, bo ktoś pochwalił wpis, to już jest nadużywanie cierpliwości osoby, która założyła wątek, czekającej zapewne na konstruktywne komentarze, a ma śmietnik. Doznałem, więc wiem, co mówię, chyba 4 strony tego było. :D Tylko po co, żeby nabijać sobie 'punkty'? Dziecinada.

Opublikowano

... ploteczki, jak słuchowisko.? poniekąd, tylko fonii brakuje... ok. czaaasem niech 'coś się' komuś wtrąci... :)

najwyżej się uśmiechniemy, albo złapiemy za gOwę... :)
Druga część postu, nie wiem, czy dobrze rozumiem... mogę mówić za siebie.

Gdy wchodzę pod inne wiersze i jakiś komentarz pasuje mi, tj. zgadam się z nim, daję punkt pod... i po wierszem...

to trochę pójście na łatwiznę, ale wolę nie powielać czyichś słów, choć nieraz jakąś cząstkę cytuję.

@jan_komułzykant ... dziękuję ponownie, za zabranie 'głosu'... :)

Opublikowano

@Nata_Kruk  To jeszcze raz, bo chyba źle wyłożyłem Natko. Ja też daję punkty, jak mi się podoba

czyjaś wypowiedź. Kwestia w tym, aby osoba, której się "trafiło" to pogłaskanie nie dziękowała

za to pod czyimś wątkiem i to za każdym razem (np. jak dostanie 3 głaski za jeden post) bo

to głupio wygląda po prostu przy 18 takich postach x 3 = 54 podziękowania :)

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Cisza ciszą... trafia się i chwilkami, jakby była w uśpieniu, ale to tylko... chwilki.. a szkoda.

 

Pytanie do administratora... @Mateusz .... odnośnie ilości wyświetleń w kilku ostatnich pozycjach wrzuconych

w.. wiersze gotowe.. te liczby, to chyba jakiś błąd "systemu (?) nie wiem, jak to nazwać.

Mógłbyś słówko w temacie.?

Z góry dziękuję.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Mateusz ... to nie tyle problem, chociaż dla mnie, trochę tak... bo trochę dziwnie wygląda

wiersz, dopiero co wrzucony, a mający niebotyczną ilość kliknięć.

Może bym się w temacie nie odzywała, gdyby nie to, że trafiło także na mój ostatni..

"Przygasa dzień". Przyznasz chyba, że od czwartku, do dzisiaj... liczba ponad.. 10.100 razy

wygląda nienaturalnie.. i komicznie, stąd moje pytanie... czy to awaria.?   Bo o tym pomyślałam.

Pozdrawiam.

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Nata_Kruk @jan_komułzykant 

A może po prostu prezentowane są tandetne i do bani? Skąd pewność, że to co jest opublikowane jest warte jakiejkolwiek uwagi?

Ja, po wielu miesiącach zmieniłem taktykę i zasada jest bardzo prosta i uczciwa: "Ty nie widzisz mnie, ja nie widzę ciebie". proste, prawda? I przestałem się tym przejmować. 

Na forum jest bardzo wiele osób, które dodają treści, ale nie czytają nikogo. Są także osoby stronnicze. Wystarczy, że ogłosiłem się ateistą i z automatu straciłem wielbicieli. Ogłosiłem się lewicowcem i także straciłem wielbicieli. Nie poruszam w swoich wierszach ani polityki, ani religii. Piszę przede wszystkim o własnych emocjach, bardzo często o depresji i śmierci. Jednak nie podoba się to innym aż tak bardzo, jakbym sobie życzył. A to znaczy, że zamiast jojczyć powinienem zastanowić się nad tym czy to co zamieszczam jest faktycznie fajne. Dlatego też mój ostatni wiersz sobie leży już dłuższy czas i sobie będzie leżał. Jest zbyt osobisty.

Mimo tego wybiórczo czytam niektóre wiersze, ale to po prostu gnioty nie warte uwagi.

Innymi słowy: Chcesz więcej uwagi? No to pisz tak, żeby tą uwagę zdobyć. I tyle.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • masz problem  nie szukaj pracy za chleb ona sama cię znajdzie  jak będziesz głodny    nie dadzą wiele  ale i umrzeć będzie trudno    szukaj pracy  myśląc jaka będzie z niej frajda  coś nowego byle jaka  to  osiem godzin kieratu    a ty  ty jesteś stworzony do...   nie wiesz do czego  stąd problem  od tego zacznij    nie myśl o swoim wykształceniu możesz być każdym    pomyśl na początek o polityce  może to to    wielka  niczym nieskrępowana kasa  i nie oglądając się  idź tą drogą    co ty na to    może uda ci się polubić  lekko płynące pieniądze    7.2025 andrew  Sobota, już weekend Miłego wypoczynku   
    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...