Bezmyślna mucha

[Kwiatuszek]

         Niby nic się nie działo. W pokoju panował półmrok przed zbliżającym się wieczorem. Za oknem wyjątkowo ciepło jak na pierwszą połowę stycznia. Cisza... Niby nic się nie działo.
    Na zewnątrz jakby wszystko zamarło. Zatrzymało się na chwilę w bezruchu, żeby odpocząć, przemyśleć, przeanalizować, ułożyć plan stworzenia kolejnej wiosny.
    Wewnątrz panowała prawie identyczna atmosfera. Bezczyn, cisza, nostalgia, poczucie samotności...
Jednak tylko pozornie. Wystarczyło na chwilę zatrzymać wzrok na parapecie. Gwiazda betlejemska była w zupełnie innym nastroju. Tętniło w niej życie, korzenie łapczywie piły wodę, którą wlałam do doniczki po powrocie z pracy, kwiaty z radością pokazywały swoje czerwone płatki. Tak bardzo wygrzały się w południe, kiedy przez trzydzieści minut świeciło słońce. 
         Na oknie mucha tłukła się o szybę próbując wylecieć na świeże powietrze, zupełnie nie zauważając, że zostawiłam uchylony lufcik. Rozbawiło mnie jej niemyślenie. Gdyby wykazała się choć trochę rozumem, spałaby w najlepsze. W końcu jest  dopiero połowa stycznia. Po cóż wylatywać na dwór i ryzykować zamarznięcie skrzydełek późnym wieczorem?
      Pająk w ramie okiennej nie był nią zainteresowany. Przyglądał się tylko z ukrycia  bezsensownym wyczynom potencjalnej kandydatki na kolację. Może nie był głodny, może było mu jej żal, a może po prostu był zbyt zmęczony niespaniem od sierpnia.
      Płomień na świeczce tańczył pomarańczowo - żółtym blaskiem. Ileż było w nim energii! Nawet na chwilę się nie zatrzymał przez ostatnią godzinę! A ja tkwiłam z nogami otulonymi wełnianym, kremowym kocem, przyozdobionym srebrnymi śnieżynkami. Tak bardzo czekałam na nie tej zimy. Czekanie nie należało do najprzyjemniejszych rzeczy na świecie. Było wręcz nudne, a przecież wkoło tyle się działo, choć niby nic się nie działo.

 

 

 

 

 

Edytowane 5 Stycznia 2024 przez Kwiatuszek (wyświetl historię edycji)

[Tectosmith]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wydaje mi się, że powinno być kandydatki bo przygląda się jej wyczynom a nie bezpośrednio jej samej.

 

No to czekam na część drugą bo chyba nie zostawisz mnie tak samego?

Fajnie napisane, przyjemnie się czytało i ma się niedosyt bo to najwyraźniej tylko wstęp  :-)

Pozdrawiam serdecznie :-)

[Kwiatuszek]

@Tectosmith Tak masz rację z kandydatką! Znów wszystko przez moje zbyt chaotyczne pisanie, albo nic albo za szybko haha. Dziękuję Ci serdecznie za czytanie:-) Miło, że się podobało;-))))

[Rolek]

@Kwiatuszek Choć rzadko z tym panem się zgadzam (a właściwie to nigdy), to tym razem ja, również czekam na ciąg dalszy..

Pozdrawiam Kwiatuszku

[Kwiatuszek]

@Rolek Po dwóch miłych i zachęcających komentarzach już nabrałam chęci na ciąg dalszy. Szczerze, nie myślałam o tym pisząc by cokolwiek kontynuować;-) Dziękuję bardzo i pozdrawiam również!!!

[Tectosmith]

@Kwiatuszek Problem w tym, że tutaj mało kto zagląda. Nie zrażaj się tym. Mnie się Twoje teksty podobają na pewno. A tak z ciekawości to nie myślałaś, żeby opublikować tamtą bajkę? To dosyć długi tekst więc nie wiem czy się przyjmie.

@Kwiatuszek Dodam, że z łatwością traktujesz o zwykłych rzeczach i to jest zaleta. Aż ciekaw jestem, jak Ci to wyjdzie, kiedy wpadniesz na pomysł dłuższej historii :-)

[Kwiatuszek]

@Tectosmith Sama rzadziej zaglądam w prozę choć bardzo ją lubię. Z dłuższych tekstów to chyba najczęściej bajki. Taka ze mnie dziecinna dusza:-) Jeśli znajdą się czytelnicy to oczywiście będą dłuższe. A bajka, hmm poczeka cierpliwie.

[Manek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Płomień tańczył płomieniem.

To dla mnie jednak masło maślane. Proponuję poprawić.

Pozdrawiam

[Kwiatuszek]

@Manek To nawet nie masło maślane, a totalne roztrzepanie:-) Bardzo dziękuję za wnikliwe czytanie i cenną uwagę. Poprawione choć wiem, że pewnie mogłam postarać się bardziej. Pozdrawiam serdecznie!

[A-typowa-b]

@Kwiatuszek Zastanów się, czy nie może to być początek jakiejś książki. Pisz! Kiedy o Tobie myślę widzę wesołą, pełną życia, dziarską kobitkę, zatem czekam na Twoją książkę :).

[Kwiatuszek]

@A-typowa-b Serio, aż tak? Miło mi bardzo czytając taki komentarz. Cudownie byłoby napisać książkę, tylko zawsze jest jakaś wątpliwość czy będzie wystarczająco dobra. A z tą wesołością to różnie bywa. Niekiedy piszę pozytywnie żeby uciszyć swoje negatywne myśli. ;-) Dziękuję Ci bardzo, pozdrawiam!

[viola arvensis]

@Kwiatuszek pięknie opisałaś niby nudną rzeczywistość/codzienność. 

Tylko wyjątkowy człowiek potrafi dostrzec wyjątkowość każdej chwili

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Kwiatuszek]

@viola arvensis Cieszę się, że trafił do Ciebie mój tekst. Chciałam właśnie pokazać jak wielu drobnych rzeczy nie dostrzegamy. Dziękuję za czytanie i pozdrawiam serdecznie!