Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Madonna gruźlicza
W szacie nieuchronnie cerowanej
Szafarka darów ojca
W pięć rozwartych dziobków
Swych podwórkowych Mesjaszy
Madonna tłustowłosa
Z twarzą pooraną od razów
Skrzydeł anioła Gabriela
Ukrzyżowana
Między kuchnią i łazienką
Dnia trzeciego zmartwychwstała
Gdy kwilenia Jezusków
Nie dało się już zagłuszyć
Madonna fiołkolica
W aureoli z zakrętki

 

13 stycznia 2005

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Tectosmith Dziękuję. Być może to moje osobiste przekonanie, ale w przypadku poezji, szczególnie współczesnej, która opiera się na semantycznych grach i zabawach w o wiele większym stopniu niż poezja klasyczna, nie ma czegoś takiego jak złe zrozumienie treści. Zadaniem wiersza jest wywołać jakąś emocję, a treść jest środkiem, nie celem. Dlatego uważam również, że nie ma czegoś takiego, jak zła czy dobra poezja - jest tylko taka poezja, która wywołuje emocje, i taka, która ich nie wywołuje, a to już jest kwestia bardzo osobista. Pozdrawiam!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Helvetica Standard I jak najbardziej masz rację. Rzecz jednak polega na tym, że wielu autorów przemyca swój własny światopogląd na przykład kogoś atakując czy oczerniając i istotne jest, żeby o tym wiedzieć. Gdyby na przykład  wiersz, który opublikowałeś został napisany przez pewne osoby, które poznałem to znalazłbym tam drugie dno i mogłoby mi się nie spodobać. Wydaje mi się, że po prostu przedstawiasz obraz przeróżnych kobiet bez zbędnej krytyki i oceniania.

Edytowane przez Tectosmith (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Tectosmith I tu, że tak się nieprzyjemnie wyrażę, cały pies pogrzebany. Czy poezja zaangażowana światopoglądowo to ciągle sztuka, czy może raczej narzędzie, które, bez względu na to, jak doskonałe warsztatowo, nie powinno być oceniane według tych samych kryteriów?

 

Jaki roz­kaz prze­ka­zu­je nam

na sztan­da­rach re­wo­lu­cji pro­fil czwar­ty?

- Pod sztan­da­rem re­wo­lu­cji wzmac­niać war­ty!

Wzmoc­nić war­ty u wszyst­kich bram!

 

Oto Par­tia - ludz­ko­ści wzrok.

Oto Par­tia: siła lu­dów i su­mie­nie.

Nic nie pój­dzie z jego ży­cia w za­po­mnie­nie.

Jego Par­tia roz­gar­nia mrok.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Helvetica Standard W takim przypadku poezja staje się formą i tyle niestety. Ja nie przepadam za myślą polityczną w poezji, wolałbym czytać o innych rzeczach. Sam jednak "sprzedaję" swój depresyjny pogląd bardzo często i powiem Ci, że często się zastanawiam czy dobrze robię, czy naprawdę mam prawo w to mieszać poezję. Nie wiem tego.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Tectosmith Osobiście nie widzę w tym nic zdrożnego. Co prawda zarówno zaangażowanie polityczne jak i depresja to stan umysłu, ale depresja pozbawiona jest hipokryzji i oportunizmu. Swoją drogą wierzyłem kiedyś (i chyba nawet dalej tak poniekąd wierzę), że poezja rodzi się z bólu. 

 

@Moona Dziękuję, cieszę się, że mimo wszystko potrafię jeszcze zaskakiwać.

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Helvetica Standard  Tak, słyszałem, że prawdziwa poezja rodzi  się z cierpienia i wydaje mi się, że coś w tym jest. Nie należy jednak zapominać o tym, że istnieje opozycyjna droga, że można opisać prawdziwą radość czy podziw.

Co do tych treści politycznych to nie wiem czy dobrze robię lajkując taką twórczość. Doceniam twórców, jako ludzi, doceniam warsztat i rozumiem przesłanki, które nimi kierują, ale mój punkt widzenia jest naprawdę inny. No nic. Jakoś trzeba się umieć przemieszczać przez to życie, czy się to komuś podoba, czy nie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...