Baluran

[Lidia Maria Concertina]

Latające stopy i zielone lustra

Czy gdy nas zostawię - będzie wtedy pustka ... ?

Przestanę zapraszać na kolacje, przyjęcia

Nie będę ponętnym symbolem wniebowzięcia

Przestanę wybaczać, sama - może zdradzę

Wydepczę też ścieżkę - obwodnicę marzeń

Zajmę się tylko sobą,
Ciebie - zajmę płaczem

Założę reformy i domowe papcie
Jeszcze raz powtórzę: nie będzie kolacji. 

Ani romantycznych, ani też nijakich. 

Zakupiłam obraz - zwykły, taki-siaki 

 

Jeszcze nie na ścianie. 

Trzeba zrobić gruntem: ciut za-malowanie

Na obrazie świat: mgły i autostrady, rozpieszczone dzieci, radość, przerażenie: ''czas tak szybko leci,'' 

 

Z wiatrem czy pod wiatr, wszystko tak się zmienia ...

Na imię mam ... MIŁOŚĆ.
Niektórzy kojarzą, większość - nie z imienia. 

Zaproś mnie gdzieś dzisiaj,
zrób mi dobrą kawę! 
Ja - przyniosę serce... 

Nie ucieknę!

Zostań! 

 

Mogę wyjść ... na jawę.