Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Z kim nie warto. 2. Maminsynek


Rekomendowane odpowiedzi

Może zdarzyć się też tak
Mamicórcia z mamisynkem
Zejdą się pod okiem mam
Wtedy mamy pokierują parę w tan

Mamy zawsze dobrze radzą,
Wiedzą kiedy przestać mają,
Gdyby jednak nie przestały,
Wówczas to korzystaj z dobrej rady

 

Propozycję mam następną niech nim będzie lekkoduchy, autor już wymyśli i na niego ostrzeżenie, a w kolejce już czekają gnuśni, i czyściosze z brudaskami, i pracusie z leniuszkami, i świętoszki z ... tu nie wiem czy też mają być złe duchy, czy też śmieszne lekkoduchy?

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Marek.zak1 pod mamy sukienką najbezpieczniej i mamy cyc najlepszy ;*) Dziewczyny mają problem z mamusią i facet prawie zawsze jest na drugim miejscu, a chłopcy często szukają mamy kontynuacji zamiast prawdziwego związku kobiety z mężczyzną. 

Z mojej strony np. kocham moją mamę i jak po niej jadę ostrym hejtem to tylko dlatego, że mój stary nie dość, że znalazł sobie w mojej Matce psychiczny worek do bicia to cały czas siedzi pod jej suknią ze strachu, ale akurat mój biologiczny Ojciec nie ma żadnych jaj i w związku jest największą pizdą.

 

Mąż przede wszystkim ma być oparciem położonym na wspólnym fundamencie związku, no i ma być odważny, uważny i słuchać i nie bać Kochać.

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@RafałStudziński przecież poezja ma być ucieczką przed codziennością życia, chyba że codzienność jest dla kogoś poezją, ale wtedy zostaje uprzedmiotowiona i czar pryska, staje się nudna i moralizatorska, czy nie mamy potrzeby odskoczni od tego? jeśli nie możemy się spełnić w rzeczywistości to uciekamy w imaginacje - tak mi się wydaje , a Tobie?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@RafałStudziński @sam_i_swoi

 

Dzięki za komenty i propozycję następnych ostrzeżeń. Emocje, nazwane niekiedy miłością tłumią ostrość postrzegania drugiej osoby, ale należy je ostrzegać mimo to. 

Co do poezji i ucieczki przed codziennością, to niekoniecznie. Dla mnie jest formą przekazu spraw interesujących innych, podobnie jak były u Kochanowskiego, Krasickiego i innych.

Pozdrawiam. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przecież, wiesz doskonale, iż chodziło o codzienność bolesną, raniącą duszę, nie tą radosną i piękną - która z kolei staje się banalną. Jeśli ta pierwsza jest podana z żartem/ironią wówczas, ten żart uwalnia te złe stany.
Żeby nie było, w Twoim utworze jest ironia, trzeba ją tylko dostrzec.
Pozdrawiam.

Edytowane przez sam_i_swoi (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@sam_i_swoi dla mnie poezja Jest opisem co w Duszy gra i opisem niewidzialnego. Poezja niekoniecznie ma być odskocznią, Jej cel Jest o wiele bardziej poważny nawet wtedy kiedy ubrana Jest w lekkiej formie. Opisywanie piękna lub żarty ze świata lub dogmatów ma na celu poznawania się na nowo, ponieważ często nie znamy bliskich Nam Osób tak samo jak Samych Siebie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nosi coś w spodniach i umie użyć

lecz do mamusi chodzi po szlugi

a żony wdzięki czasami kuszą

wtedy mamusia biegnie z podusią

 

by ci wygodnie było syneczku

i się nie przemęcz tak po troszeczku

jak zawsze w życiu radzi mamusia

bo wychowała go na synusia

 

on nie odetnie sam pępowiny

bo zaraz rozpacz i on jest winny

męczą to życie razem powoli

miast się od siebie cięciem wyzwolić

:)

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Żałuję, że się odezwałem, zeszło na patologię, nie muszę, ale wspomnę czy każdy przypadek jest taki?
A przede wszystkim czy relacja pomiędzy matką, a córką też może być podobna wtedy, jedna rada i z własnego doświadczenia miałem przechlapane. Rozumem dużo, albo nic, ale żeby facet facetowi robił takie rzeczy i obmawiał. No żałuję.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

to samo .

dziecko  nie może bez mamy lub taty dnia wytrzymać
psycho mama lub tata omiamią głupola.
bo mądrego będą tłóc dopuki nie odda
albo się wzmocni na tyle że będą sobie rece łamać
lub trzanki od narzędzi rolniczych

jest jeszcze opcja ucieczka i powrót i zemsta jest słodka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Znam wielu facetów, dla których matka zawsze była numerem jeden, przed żoną. Oni wiedzieli, że dla matki oni też są najważniejsi, bezwarunkowa akceptacja i miłość, bez wad. a żony to jednak krytyczne, z pretensjami, a z miłością to różnie bywa. Pozdrawiam. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @ViennaP Dzięki za rymowany komentarz. Pozdrawiam
    • Zgrabnie to wyszło, ale kłują mnie te "lekko" zużyte metafory na początku, może dlatego, że sam się często łapię, jak po nie sięgam.   A tutaj? Po prostu pierwsze trzy wersy zrujnowały mi nastrój - bo jakże to: znowu księżyc? ten blask? i ćmy! są i ćmy! Jakżeby inaczej - giną! Oczywiście w blasku ognia!  Przecież to wszystko można zdekomponować do trzech, dwóch chwytów, schemat jest prawie zawsze taki sam:   światło ulicznej lampy wabi zbudzone ćmy   każdej nocy światło lampy wabi ćmy   nocą światło wabi   samotność   I bum! Mamy to! Tysiąc pięćset milionowy księżyc wredny typ pożera ćmy i ogóle w ogniu... a tak poza tym tu jest lampa! Ale co to ma za znacznie - równie wyeksploatowana rzecz pożerająca wszystko na swej drodze  ;)   Niestety użycie "typowych" metafor musi być cholernie uzasadnione. Inaczej wchodzimy na pole minowe. Tak uważam.   PS. Sorki, może przesadzam, reszta poszła potem bardzo fajnie. Poza tym, wiem, to nie warsztat, ale sobie pozwolę, bo uważam, że od Ciebie można wymagać więcej :) Jeden z Twoich ostatnich utworów wbił mnie w fotel i to pewnie dlatego.   Czuwaj!
    • @ViennaP   My, jako słowiańscy poganie: Polacy - pierwsi zrobiliśmy Rewolucję Ludową podczas Reakcji Pogańskiej na początku średniowiecza, nomen omen: został wtedy otruty przez dostojników watykańskich - książę Bolesław II Zapomniany, a dopiero potem i to jakże z ogromnym opóźnieniem nastąpiła Rewolucja Francuska (osiemnasty wiek) i Rewolucja Październikowa (dwudziesty wiek), jeśli chodzi o papieży: Karol Wojtyła jako Kardynał i Święty Jan Paweł Drugi był przedstawicielem reformatorów, mieliśmy jeszcze jednego papieża - chłopa pochodzenia polskiego i był jeszcze jeden król Watykanu - Włoch - akurat był propolski, dodam: w najstarszych kronikach pierwszy Król Polski jest przedstawiany jako Bolesław I Chrobry - jeśli była używana cyfra rzymska po imieniu, to: istniał Bolesław II Zapomniany, proszę zauważyć: dlaczego papież Franciszek? Nie łaska - papież Franciszek I - więc?   Łukasz Jasiński 
    • @ViennaP Otóż to, w punkt! @Łukasz Jasiński Interesujące, fajnie zobaczyć inną perspektywę. Twój wiersz ma taki melancholijny, refleksyjny wydźwięk, jakby świat po prostu był, jaki jest, i niewiele dało się z tym zrobić. Ja z kolei wierzę, że można coś zmienić, że ludzkość ma jeszcze szansę na przebudzenie i wyczuwam, że ono powoli nadchodzi i w końcu nastąpi to duchowe przebudzenie i świat będzie taki jaki powinien być. Może to dwa różne podejścia, ale obie perspektywy są ciekawe. Dzięki za podzielenie się tym tekstem!
    • Rozumiem Twoją wrażliwość. Większości nie jest to dane. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...