Rozmowy pochowane

[sam_i_swoi]

Z upodobaniem czytam rozmowy,

Pana rozterki, wymowne przygody,

Pan wie co to są szpileczki, szczypta soli

I jak czytać, i kto, i co woli.

Tym słodsze stają się, gdy czytane,
W zabawny sposób, zamieniają w bekę.
Nie, nie o belkę w oku, czy obelgę
Mam na myśli, ot taką słów poniewierkę.

Gdy, od słowa soli odejmę to co swawoli,
Zadedykuję utwór mojej Oli.
Gdy zaś dna dołożę, wówczas utworzę;
Solidnie - słowo, którego tu nie przetworzę.

Mógłbym tak ciągnąć jeszcze jakąś bzdurkę,
Małą lub większą, więcej co leży na sercu,
Pan wie jak pana szanuję i lubię,
Nie o szpileczki chodzi, nie miecza część,

 

one/ona stanowi. Cóż może czas,

poprosić tylko o jakąś powtórkę.
Lub czasem zakończyć "porażką"

totalną rozbiórkę ?