012 - messkład słoneczny

[Messalin_Nagietka]

na bycze oko czerwienią mrożące
los Chaldejczyków i egipskiej wiedzy
Aldebarana obsiadają Hiady
jak muchy bzyczą na wierzenia Celtów

a oko byka spod rogu Wikinga
podparte magią - czyha na Ragnarog
mgławicą kraba słońca zaślepieniem
mieszkańcem Gladsheim - daleko od Plejad

skąd bycze oko nad strzałą Oriona
dumne z wyrzutu w okolice Taurid
wycięte z nieba jak paznokieć z palca
kruszeje lotem i podmuchem nozdrzy

gdzie byczym okiem poranka zasłona
czyni współczesnych niedouczonymi
bo choćby powiek rys tworzył abbozzo
owady jedne obsiądą trybuny

na bycze oko czerwienią mrożące
wieczoru czekam byśmy w tauromachii
patrzeć dowoli poprzez sierść przestrzeni
mogli jak równy z nierównym powadzić

[seweryna żuryńska]

Messalinie
odrobiłam zadanie domowe
przesiedziałam kilka godzin nad słownikami i mapami nieba
pojęłam żródło zachwytu i znawstwa
twej wiedzy nie posiądzie zwykły czytacz, to trzeba tak jak ty zachłysnąć sie nieboskłonem i dostrzegać w nim ład i harmonię, wyzwanie i zauroczenie
kiedy pył na nogach zasmuca, ucieczka w mgławice daje głębię oddechu
kiedyś miałam nauczyciela biologii, który nauczył nas określania kwiatów po listkach, pręcikach i takich tam
miałam fizyka, u którego nie można było nie uczyć sie, bo w jego oczach był smutek i niezrozumienie,że można nie kochać fizyki
cieszę się, że zaprowadziłeś mnie tam, dokąd zawsze podążałam, jako do źródła spokoju, choć szkiełkiem dla mnie migające iskierki
twój wiersz, to zachwyt, zachwyt wiedzą, którą chciałoby sie wchłonąć i zatrzymać w sobie na zawsze
może odczytuję ten utwór niekoniecznie wedle twego zamiaru, ale taka interpretacja jest mi bliska
bądźmy bykami, zdobywcami wiedzy

z podziwem
ukłon ślę
seweryna

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sewerynko - ukłoniki w drugą stronę - wiesz na Ziemi taki lekki bałagan więc wywracam oczami i takie tam karzełkowe pomysły mi wpadają do głowy - odczytujesz po swojemu - ale tak właśnie być powinno - dziękuję bardzo
MN