Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zarzucam hak na mur horyzontu,
lecz znów odbija się od krawędzi,
tak perfidnie zaokrąglonej

biegnę wzrokiem
ku sfałdowanym
posterunkom celnym,
lecz potykam się o czubek dachu
najdalszego z nich

pełznę myślą pośród skał,
kulę się samotnie na wysuniętej półce,
na skraju ludzkiej świadomości,
lecz ginę
w niezbadanej przepaści

a zatem uciec ze świata
to skoczyć dalej niż wyobraźnia...

Opublikowano

Dzięki za konstruktywne wnioski - część z nich, dotyczącą interpunkcji, juz wprowadziłem w życie [ale to jeszcze nie koniec korekty]; jak na razie zostawiam "lecz" bo to powinno sugerować próbę i fiasko, zawód: pomyślę, jak zastąpic te dwa wyszczególnione przez Ciebie określenia, choć wątpię, czy uda mi się wymyślić coś zupełnie odkrywczego - raczej wolałbym zostać w tym tonie; ostateczna kępki brzmi, moim zdaniem, troszkę dziwnie - kojarzy mi się z jakąś "ostateczną rozgrywką" itp. :); wydaje mi się, że trzecia strofa jest troszkę za długa, przeładowana - a co Ty o tym myślisz?

Cieszę się, że wiersz Ci się podoba, możnaby go uznać za ciąg dalszy "Piątego króla" [mojego poprzedniego wiersza] - obawiam się, że popełnię jeszcze kilka utrzymanych w tej tematyce utworów;))

Opublikowano

Znów dobre rady:) zrobiłem, jak mówiłaś, ale raczej brakuje mi tu "lecz" - nie widać tego zawodu po nieudanej próbie; wygląda to raczej na rutynę w szturmowaniu granic;)) muszę się jeszcze chwilkę zastanowić...

pozdrawiam

(można później dodać wiersz z warsztatu na forum głównym, nie?)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Aniu. Piękne są te Twoje komentarze. Zawsze bujne i wykwintne. Czasem dasz nauczkę :) Ale wszystko jest mądre i pouczające. Dziękuję :)     @Berenika97 Bereniko. Wspaniała i miła. Z tą miłością ? Z nią, to trochę tak jak Konfucjusz powiedział : "człowiek jest wielki nie tym, że nie upada tylko tym że potrafi się podnieść".   Jakoś chyba nie jestem wielki. Cierpię.   Dziękuję pięknie :)     @Nata_Kruk Nata :) Twoje "dyrdymałki" to mój pokarm. Uczę się. Ambicji we mnie tyle co kot napłakał. Ale coś tam jeszcze jest. To biorę sobie Twoje słowa do serca ! Dzięki Nata :)    
    • @Nata_Kruk Nata ! Nata :) Gruba ta kołdra ? Ma w sobie kevlar ? Bo ja mam granat. Zębami zawleczkę już.......   Ale nie. Nie Tobie !.   Pomyślę nad tą "demolką". Coś co mi załopotało neuronami we łbie.   Wszedłbym w to. Następnym razem ? Jak się jeszcze raz....na tych schodach. Ty i ja. A świat milczy. Milczy jak szalony. Wszystko w blasku dnia.   Biorę sobie do serca Twoje słowa. Obiecuję, że nie zmarnowałaś czasu ! Dziękuję. I gałązkę jaśminu Ci niosę...
    • @Dekaos Dondi... mógłbyś kilka osób obdzielić swoimi zwariowanymi - pozytywnie - pomysłami... :) Słota... jesień... :)
    • Chciałbym napisać dla siebie love story i biec jak niemy, tuląc Twą szyję, gdzie w snach Cię szukam po zgaszonych klatkach, czekając na wspólną, nie samotną mogiłę   Chciałbym napisać je dla Nas, lecz nie wiem, bo tylko nasze spojrzenia się krzyżują, nasze języki nie przemówiły, a nasze ciała się nie połączyły   W Raju, którego tak bardzo pragniemy, leżymy na łące, płacząc ze szczęścia, a nasze łzy w pocałunkach znikają, noc nasza nie śpi, oddech nie ma końca   W Olam ha-asija pojawiasz się jak zjawa i taka miłość nigdy nie zgaśnie Budząc się w Piekle, czekam na gwiazdy, gdzie pocałunkiem znowu mnie znajdziesz   I napisałem swoje love story i nigdy ono nie będzie wspólne Zostaje mi słowik z Pandory, zanim zasypią solową trumnę
    • Porozmawiam z.. sierpniem.. Leno, nauczy mnie... :) Ładnie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...