Edgar Allan Poe - Sam (Alone)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Ja od dzieciństwa tak nie miałem 
Jak inni mieli — nie widziałem
Jak inni widzieli — pasji mych
Nie czerpałem ze źródeł wspólnych—

I nie ze wspólnych źródeł brała
Się ma rozpacz — ani nie grała
Radość w sercu do tych samych gam—
To co kochałem — kochałem sam—

 

Wtedy — w dzieciństwie — gdy zaczęła
Się burza życia - wypłynęła
Z głębin tego co dobre i złe
Tajemnica co wciąż wiąże mnie—

 

Z krynicy gdy wodą broczy—
Z cynobrowych górskich zboczy—
Ze słońca kiedy mnie otacza
I jesienny blask roztacza— 

 

Z błyskawicy co przebija
Niebo i chmury gdy mnie mija—
Z huku grzmotów, aż po burzę—
I z kształtu ujrzanego w chmurze

 

(Gdy reszta Nieba niezmącona)
Zobaczyłem tam demona—

 

I Edgar (1826):

From childhood’s hour I have not been
As others were—I have not seen
As others saw—I could not bring
My passions from a common spring—

From the same source I have not taken
My sorrow—I could not awaken
My heart to joy at the same tone—
And all I lov’d—I lov’d alone—

 

Then—in my childhood—in the dawn
Of a most stormy life—was drawn
From ev’ry depth of good and ill
The mystery which binds me still—

 

From the torrent, or the fountain—
From the red cliff of the mountain—
From the sun that ’round me roll’d
In its autumn tint of gold—

 

From the lightning in the sky
As it pass’d me flying by—
From the thunder, and the storm—
And the cloud that took the form

 

(When the rest of Heaven was blue)
Of a demon in my view—

[violetta]

Sens zachowany, ale nieromantycznie, aż się prosi o romantyzm, słowo spring. Ciekawy wiersz, ja dzieciństwo miałam przeciwnie romantyczne, aż za bardzo, może to mój charakter kapryśny i marzycielski się odzywa, ludzie z którymi obcowałam tacy byli sentymentalni. Teraz mi brakuje tego, ale czasem spotykam podobnych.

[poezja.tanczy]

@Andrzej P. Zajączkowski

Świetne tłumaczenie

Dobrze się czytało

 

Potrafisz wybrać utwór...

Pozdrowienia najlepsze