Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

w milczenia zagięciu 

noc wspomnieniem brzemieje 

gdy ty

zgniecionym sercem w mrok wepchnięty 

u wrót własnych pomyłek obumierasz 

 

w konturze zatracony

przez gwiazdy z bólu zgięte sącząc się

drzazgą fałszywej miłości czasu pasma cerujesz 

 

iskrzącym mieczem patrzę

gdy zaszczuty z otchłani wzywasz

prosząc by brak skrzydeł rozświetlić

by klątwę narzuconych wcieleń zrzucić

 

czy starczy duszy do przemiany

 

gdy po przędzy JEJ zaklęcia spływasz

pochodnią groźnych cieni tętnisz

 

cierniem JEJ uśmiechu obłąkany 

 

 

Opublikowano

@emwoo tak trochę Cię kocham, wiesz? Wiersz jest tak malowniczo ubrany w słowa, ale jego sens jest dla mnie czytelny. Taki styl impresjonistyczny mi bardzo odpowiada, sama tak piszę - z różnym skutkiem, bo brak mi takiej wirtuozerii słów jak u Ciebie. Właściwie każdy wers tego wiersza mógłby być tu osobnym bytem. Każdy ma w sobie coś pięknego - " drzazgą fałszywej miłości czasu pasma cerujesz" - to mnie urzekło najbardziej. Mimo tej jawnej inwersji wszystko mi się tam łączy tak jak powinno - ale sama piszę szykiem przestawnym jak własnym ;)) 

Tak jak @error_erros pisał - oficjalnie zgłaszam się na Twoją padawankę. Jesteś Jedi ;)

Ściskam!

Opublikowano

@wolnosc_mojej_duszy hihi w takich łaskach i lukrach to ja się tu jeszcze nie pławiłam :) miło mi, że się podoba. Dla takich komentarzy chce się pisać, dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

czyli zostałam mistrzynią inwersji .... niech i tak będzie

Opublikowano

@wolnosc_mojej_duszy albo bardziej mistrzyni-złodziejka gdyż podkradłam słowo "brzemieje" K.K.Baczyńskiemu

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

zawsze mi się tak podobał jego utwór, który zaczyna od "jak miękkie gruszki brzemieje lato...", mam nadzieję, iż mi wybaczy, słowo jest przednie lecz ciężko go szukać gdzie indziej poza tym wersem jego utworu. A takie fajne :) 

Opublikowano

@emwoo No dobra, wchodzę cały na czarno i mówię: śmierć! :P Piękna, ostateczna śmierć, z perspektywą na zawieszenie w spokojnej, bezpiecznej nicości, niewpychającej w żadne kolejne wcielenie. Bez żadnej duszy, bez świadomości, bez pamięci - bez niczego. Takiej śmierci bym sobie życzył i na taką mam nadzieję. Dusza mi niepotrzebna ;>

Opublikowano

@error_erros hehe no toś wpadł z drzwiami i z framugą w tą przestrzeń ;) a tak serio to próbowałam jakoś przemielić w tej impresji swoje ostatnie miłosne  rozczarowanie. Wiersz bardzo osobisty i ważny :) dziękuję za czytanie

@error_erros i przyznaj, tytuł Cię przyciągnął

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z poetami nigdy nic nie wiadomo, bywają przeczuleni na punkcie osobistych wierszy ;>

 

Owszem, kuszący Ale sam przyciągnąłby do kogoś innego, a tu przylazłem za nickiem

Opublikowano

@error_erros racja, niektórzy bywają przeczuleni ale nie ja, jestem wyluzowaną arystokratką

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wiec spokojnie, zawsze pisz szczerze tak jak serducho dyktuje  

Mnie ciężko obrazić, naprawdę:) a Twój komentarz był bardzo spoko.

Opublikowano

To jest fajne. Może ciut zbyt barokowe i nie za bardzo wiem o czym, ale płyniesz słowami z gracją.

Opublikowano

@Franek K hihi ależ Cię wmanewrowałam sprytnie byś tu zajrzał :) kobieca przebiegłość nie zna granic

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to teraz będę pracować nad eliminowaniem barokowego echa dzięki Franek, że zajrzałeś 

Opublikowano

@emwoo Ekstra!!!! Koleżanka wróciła na dłużej, czy tylko na chwilę? ;)

@emwoo Inna sprawa, ale to tylko moja osobista skaza, że za terminem "przemiana" jakoś tak osobiście nie przepadam :)) Jest dusza, nie ma duszy, ale jakoś tak człowiek (ba, mężczyzna) zmieniać się nie chce :)))  

Opublikowano

@Leszczym dzięki leszczymku :) nie potrafię odpowiedzieć na Twój pytanie, wiesz jak to jest z nami babami

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

zmienne do rozpuku

Ale miło, że pamiętasz i zaglądasz do mnie 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ada, gmera baba; rem - gada.    
    • Do tej pory pamiętam słowa dziadka, Odbijające mi się od ścian zwojów mózgowych. Tamtego jednego dnia, kiedy uraza międzypokoleniowa Nagle odnalazła wyrwę w czasoprzestrzeni.   "Ona sprawiła, że moje własne dzieci się mnie boją"- mówił wskazując na babcię. W głosie słyszałam prawdziwy żal I nutę rozpaczy- nie zdołała mnie wtedy przekonać.   Tamtego dnia coś się zmieniło Zatopiłam się w świat nie tyle babci Co samego jej małżeństwa i przeszłości Jaki był werdykt? Żal mi dziadka. Oraz babci.   Starałam się zrozumieć babcię Ale ona była zawsze ostra jak brzytwa, wypominała mi Jak bardzo odbiegam swoim obrazem Od dziecka na które tyle czekała.   Ona nie jest złym człowiekiem-  Jedynie nieszczęśliwym. Ale nigdy nie rozumiałam jak można Własną nienawiść ulokować w innych.   Prawda jest taka: jestem niegodziwa Nie jestem sympatyczna i nikt ze mną nie wytrzyma; To powiedziała mi moja matka, gdy przyszłam Raz na zawsze zaniechać naszych wspólnych kłótni.   Nigdy nie byłam aniołem, Chociaż próbowałam nim zostać. Ale moje starania nie były zauważane. Każdy wynik, jaki osiągnęłam mógł być lepszy.   Ważniejsi natomiast byli obcy ludzie; "Jej córka coś osiągnęła, nie to co ty", Słyszałam rozczarowane mną głosy; Tyle razy, że nie zapomnę ich do końca moich dni.   Staram się być dobrym człowiekiem Bo czuję, że właśnie taka ma być moja rola Ale trudno jest być sobą, gdy twój bliski Ocenia każde twoje potknięcie jako klęskę.   Żyjąc w takim świecie, domku z kart, Który jedynie z zewnątrz wydawał się być idealny, Wiedziałam, że wystarczy jeden niepoprawny ruch Aby ten spokój i arkadyjski obraz runął w gruzach.   Były dni piękne, wiele wspaniałych chwil, Ale nie zabrakło też tych okrutnych i złych, Które tylko uświadamiały mi jak bardzo zawiodłam. Jedyna lekcja, jaką wyniosłam była najcenniejsza:   Nigdy nie postąpię w ten sam sposób. Nie miałabym na to serca.   Tak, to ja jestem córką marnotrawną. Może kiedyś, daleko w przyszłości, Usłyszę słowo "przepraszam" To, które sama wymówiłam tysiąc razy w płaczu. I którego potrzebowałam usłyszeć z ust innych.  
    • W punkt

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • A ja zostawię ślad bo dużo ciekawych momentów dla siebie znalazłam 
    • @Relsom ale to jest prawdziwe  Tak sobie pomyślałam że prawdziwa miłość odchodzi w ciszy nie zatrzymywana  To tak jakby przerwać rozmowę w pół słowa bo wszystko co po tym już i tak nic dobrego i pięknego przynieść nie może   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...