Spadające ciśnienie (Wojaczkowi)

[tomass77]

 

Położył się spokojnie 

Wódka w nim gra pieśń przedostatnią

Na uszach ten powiew 

Życia 

Pełnego marzeń, których 

Nie sposób już było spełnić 

Wziął pierwszą tabletkę 

Dostał od przyjaciela 

Który ciśnienie miał sto pięćdziesiąt 

Na sto trzydzieści dziewięć 

Silna, myślał, bo przecież 

Krew musi porywać

W zapomnienie ..

 

Ciało owładnęła dziwna replika 

W rękach poczuł mrowienie

Więc spada  

Sięgnął w panice po butelkę ..

 

Stała obok 

Jak rozrzewnienie 

Jak nawrócenie 

Jak powrót do bycia ..

 

Nie chciał już jeść 

Ani się odzywać 

Ani obcować 

Z tym pochodzeniem ..

 

Zaczerpnął porządny łyk 

Zaświeciły gwiazdy 

Noc stanęła nagle 

Ze swym normalnym zwątpieniem ..

 

Wziął drugą swobodnie

Tę na serca kurczliwość 

Od tego samego kolegi

Czekał co będzie 

Czy zgadnę, spotkam Odyna?

 

Zemdliła go dziwna siła 

Nie mógł już w ręku 

Butelki utrzymać 

Marzył by umrzeć w tym domu 

O ile o nicości można marzyć 

Zamiast o spokoju w śmierci ..

 

Chce wstać z łóżka 

Palce sine, ciążą ramiona

Idź dalej jak zamierzałeś 

Ściąga trzy białe krążki 

Z ławy przy łóżku 

Nic nie jest ważne 

Oprócz zamiaru ..

 

Pakuje ostatnią potrawę 

W swe usta 

Prawie pusta butelka jest tym 

Co widział ostanie..

 

Zapalił się monitor 

Mierzenie o jedenastej 

Pompuje powietrze w rękaw 

Pięćdziesiąt na trzydzieści 

Zapala czerwoną lampkę  ..

[error_erros]

@tomass77 Nie mam jak rozliczyć Cię z rzetelności, bo o śmierci Wojaczka nie wiedziałem nic, jedynie teraz, pod wpływem Twojego wiersza, przeczytałem pobieżnie coś tam w internecie. Ale wygląda przekonująco ;>

Dramaturgia jest, trudno jej odmówić, ale w moim odczuciu ciągniesz to trochę za długo. Ze trzy razy, czytając, miałem wrażenie, że to już, czapa, koniec - a wiersz trwał dalej i dalej. Za długo, by utrzymać napięcie do końca na równym poziomie. Mimo to czytało się fajnie ;>

Widzę, że lubisz poświęcać wiersze ikonom popkultury. Lubię to!  Masz tego więcej? Po Van Halenie i Wojaczku nawet jestem ciekawy, o kim jeszcze mógłbym u Ciebie przeczytać ;>

[Rafael Marius]

@tomass77

Bardzo dobrze to opisałeś.

A człowieka szkoda.

[kwintesencja]

@tomass77 wstrząsający opis, tragedia człowieka, czytałam w napięciu pozdrawiam :)

[tomass77]

@error_erros Dzięki. Dziękuję. Piękny komentarz. Naprawdę. Trudno jest pociągnąć taką emocję. Musiała trwać jak śmierć, która jest głównym tematem. 
 

Serdecznie 

 

T.

@kwintesencja Wstrząsający .. Tak miało być. Dziękuję za czytanie i przeżycie 

 

T.

@Rafael Marius Dziękuję za czytanie i przetrwanie :) I komentarz. 
 

Pozdrawiam serdecznie 

 

T.