Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ciemna noc mnie przytłacza, 

gdy Boży chłód mnie otacza.

 

Krzyczę - Wrzuć mnie tam z powrotem

choćby życie miało być Ikarowym lotem!

 

Cisza. 

 

Więc wrzeszczę- Użyj mnie jak noża, 

lub utop w grzechu morzach!

 

Cisza.

 

I łkam - Wybacz przewinienia, 

choćby prowadziły do bólu nasilenia.

 

Cisza. 

 

Błagam- pozwól mi być sobą z Tobą

lub obdarz śmiertelną chorobą. 

 

Cisza. 

 

Skomlę- pokochaj mnie jak matka dziecko

i ocal bohatersko.

 

Cisza. 

 

Szepczę- ułóż mnie w swych ramionach 

bądź zamknij w kościelnych dzwonach. 

 

Cisza. 

 

Myślę- Napraw mnie lub wymień, 

prowadź w dymie.

 

Szum.

 

Opublikowano

Wybacz mi szczerość, ale koszmarne są te rymy :P W wielu miejscach tego wiersza miałem wrażenie, że najpierw wybrałaś sobie słowa do rymu, a dopiero potem szukałaś jakiegoś - jakiegokolwiek wręcz - sposobu na zastosowanie ich. Rym - fajna rzecz, ale ważne jest też, żeby to jakoś brzmiało. Miło by było też, gdyby te rymy nie były aż tak jeden do jednego. Choć to już kwestia subiektywna, niektórzy lubią częstochowszczyznę. Ja na przykład nie za bardzo :P

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na początku przepraszam, że wziąłem Cię za kobietę, zmylił mnie nick sugerujący rodzaj żeński ;>

No więc miałem na myśli, że rymy w większości są dokładne, o identycznym brzmieniu, raczej niewyszukane.

Opublikowano

@Tectosmith przekaz jest głowie dla mnie, jest to dość prywatny wiersz, więc zrozumiałe jest, że nie dla każdego będzie on w jakiś sposób głęboki. Mimo wszystko jesy dla mnie ważny.

@error_erros ma pan racje, staram się odchodzić od rymów, ale niezbyt mi to wychodzi jak widać. Dziękuję za opinię!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Maciek.J Łyna Dopiszę- myślę że nie przetrwa, bo nawet historii nie znają jej mieszkańcy- jak powielane stereotypy. To smutne, ale tak sądzę
    • @Berenika97 Przeczytałam z wielkim zainteresowaniem. Twoje opowiadanie „Dwa światy” ma w sobie coś z cichego pomostu między przeszłością a teraźniejszością - prowadzonego mądrą ręką nauczycielki historii, ale też sercem osoby wrażliwej. Widać w nim nie tylko Twoją wiedzę, ale i intuicję. Pięknie uchwyciłaś moment, w którym prywatne spotyka się z historycznym. Bardzo podoba mi się zabieg dwóch perspektyw: Moniki i Wolfganga. To dwa spojrzenia nie tylko z różnych krajów, ale też z różnych emocji. Ona - nieco zakompleksiona, ale otwarta, z własnym dziedzictwem wojennym. On - wycofany, trochę zaskoczony Polską, ale niesie swoje rodzinne brzemię i widać, że to nie jest dla niego wycieczka turystyczna, tylko wewnętrzna podróż. Piękne jest też to, że ich spotkanie nie jest ani banalnym „romansem”, ani naiwną próbą pojednania - tylko delikatnym zetknięciem dwóch światów, które nie znają się do końca, ale już nie są sobie obce. Dialogi są bardzo naturalne, a opisy sytuacyjne i psychologiczne, subtelne. Czuć w nich tło historii, ale nie są nim przytłoczone. To ogromna zaleta. Wielkie brawa, czekam na kolejną część. I bardzo dziękuję Ci za tę opowieść.
    • Wzruszające strofy i Warmii, której dzisiaj takiej już nie ma.Ale dzięki twojej Poezji przetrwa i oby tak się stało . @Maciek.J Wzruszające strofy i Warmii, której dzisiaj takiej już nie ma.Ale dzięki twojej Poezji przetrwa i oby tak się stało . Czy ten piękny obraz w twoim awatarze to Łyna czy Limajno ?
    • Kupują (modele) szkieletów ludzkich.  
    • @janofor bardzo ciekawie piszesz, wiersz ma w sobie tajemnicę, melancholię i żal. może dla tego Anioła jest jeszcze nadzieja?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...