Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Narodziny


Rekomendowane odpowiedzi

Za chwilę wejdę na nową ścieżkę
Świat się zaczyna otwierać
Czy się jakoś odnajdę?

Wiele na ten temat słyszałem
A przynajmniej tak mi się wydaje
Głuche są te ściany
Głosy tak niewyraźne
Wszystko na domysłach bazuję
W głowie różne wizje
Co mnie czekać może
Boję się tego, nie ukrywam
Co jeśli mi się nie spodoba
I szybko umrzeć będę chciał?
Staram się myśleć pozytywnie
W końcu to jedyne co mi pozostaje

Wiem, że zaraz wyjdę
Jest to nieuniknione
Taka naturalna kolej rzeczy
Nawet gdybym chciał
Dłużej tu nie zostanę
Tkwię tu chyba od lat
Jak nie dłużej
Boję się tego, nie ukrywam
Życzcie mi powodzenia
Tego teraz potrzebuję...

Edytowane przez Triengel (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Triengel A ja Cię muszę przeprosić bo z pewnych powodów jestem dzisiaj złośliwy.

Jeśli idzie o utwór to nie jesteś jedynym, który pisze wiersze prozą i jest to jak najbardziej w porządku. Serio. Nie daj sobie wmówić, że coś źle robisz i pisz dalej.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nad tym wersem bym się zastanowił. Jak dla mnie użycie słowa "bazuję" jakoś tak niezręcznie wygląda. To oczywiście moja osobista opinia.

Jeśli idzie o samą formę wiersza to zastanowił bym się nad faktycznym podziałem na strofy, generalnie o podobnej ilości wersów. Możesz także zapisywać myśli tak, żeby się w tych strofach zamykały.

Po prostu duże strofy sprawiają wrażenie takiego monologu bez miejsca na oddech i refleksję. Ale nie jest wcale tak źle. 

A jeśli idzie o treść to wzruszająca, bliska moim doświadczeniom chociaż przydałoby się, żeby te emocje bardziej wydobywały się z wiersza.

Osobiście jestem na tak a z tym forum będę się już raczej żegnał.

Pozdrawiam serdecznie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wkłada kamień do ust i ćwiczy wymowę. Nieraz kaleczy się. Później przemawia gładkimi i okrągłymi zdaniami. Czy są klejnotami ?    
    • W kształcie nieokreślonym Prawami geometrii Nie doszukuj się prostych Linii, osi symetrii.   Nie doszukuj się płaszczyzn W dachach gromem skruszonych, Ani wzorów – w dywanach W bezkształtność obróconych.   Nie szukaj też gry świateł Wśród błysków  igieł szklanych, Wiatru pięścią gwałtownie Tęczowo rozsypanych.   Nie szukaj praw wspólnoty W  grubych mumiach kamienic, Cierpkim stężałych bólem (Jak oblicza – męczennic).   Nie szukaj praw wszechświata W biblioteki ruinach, W zgliszczach antykwariatu Sagi – o wielkich czynach.   Nie szukaj słów uczonych Na rozsypanych  kartach, Tam, gdzie mała księgarnia Raną ściany – otwarta.   Nie szukaj również piękna W  byłej -  bryle muzeum, Rozciętej na sto części (Oto – destrukcji dzieło).   Nie szukaj rytmu dziejów Pod gruzami opery, Gdzie na kamiennej fali Mewy usiadły cztery.   Nie szukaj miłosierdzia Tam, gdzie kruchość katedry Okrył delikatnością Bandaż śnieżyście srebrny.   Nie szukaj praw natury Tam, gdzie na mary – ziemi Zwalone zwłoki dębu  Pod toporem ciśnienia.   Nie szukaj w zgasłych życiach Sensu lub alegorii, Wszak z ran – nie papirusu - Utkana jest historia.   Zamiast szukać słów wielkich, Kiedy zabrzmi głos dzwonów, Uszyj  minutę ciszy W burzy tamtej -   minionym.   I kwiat pąsowy połóż Tam, gdzie z ręki osłabłej Trzy płatki – bólu krople Na bruk twardy – upadły.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • zbliżam się do Loftów  poranek gdzieś  po wschodzie słońca  brzeg jeszcze odległy  rysuje na horyzoncie  światłem porannego słońca  miły obraz górskiego  archipelagu  statek nie zawinie do portu  zakotwiczy na morzu zachwyt wzrasta  gdy szczyty wysp stają się jeszcze bardziej wyraziste piękna gra światła i cienia  maluje obraz malowniczy i monumentalny  i nawet mocne fale morza  przypominają że piękno  jest ulotne  a wszystko płynie  lecz warto ruszyć w drogę nawet jeśli sama droga jest tylko  celem       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...